Προσευχές

Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν ... Ὑπέρ ποιῶν ἄραγε καί γιατί; Καί μέ ποιά δικαιοδοσία;

1. Ἱερές καί ὑπεράκτιες κομπίνες, μέ φανερή πέτρα τοῦ σκανδάλου ἕναν ἐκ Κύπρου ὁμοεθνή μας, πού θά μποροῦσε νά εἶχε κατευθύνει μιά ἐκτεταμένη ἀπελευθερωτική ἐξαγορά τῶν κατεχομένων ἐδαφῶν τῆς πατρίδας του. Φαίνεται πώς οἱ κληρικοί τῆς Κύπρου συνεχίζουν τήν κακή παράδοση νά εἶναι κατώτεροι τῶν περιστάσεων, μετά τό 1821 ( βλ. καί ἱστοσελίδα μου, ἐπετειακά 9ης Ἰουλίου ). Σέ τί νά ἐλπίζουν οἱ κολλῆγοι τῆς Βιστωνίδας, ἄν ὄχι στή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ τό φραγγέλιο;
   
2. Οἱ κατασκευασμένες δημοσκοπήσεις στριμώχνουν καί ἄλλο τήν κυβέρνηση Καραμανλῆ, πού βλέπει τό φάσμα τῆς ἦττας νά πλανᾶται. Οἱ Δημοκρατικοί τῶν ΗΠΑ ἔχουν ἕναν ἀκόμη λόγο νά θέλουν τήν ἀπομάκρυνση τῶν (Νεο) δημοκρατικῶν ἀπό τήν κυβέρνηση τῆς Ἑλλάδος ( ἄχ αὐτοί οἱ ἀγωγοί ! ). Μόνο μέ παροχές εἶναι πιθανόν νά μείνει στό ἐκλογικό παιχνίδι. Γι' αὐτό κορυφαῖος ὑπουργός σέ ὁμιλία του ἤθελε νά ἀλλάξει ἡ προβαλλόμενη εἰκόνα ἐπειδή ἔδειχνε ἕναν ἀράπη ἀντί γιά ἕναν ἄνθρωπο ( τόσο ἤξερε ἤ κάτι ἤξερε; Ὀμπάμα μέ Γ. Παπανδρέου κατά ΝΔ, ἔ ρέ γλέντια! )
3. Σά νά μήν ἔφταναν οἱ ΗΠΑ, νά σου καί ἡ Ε.Ε. δημοσιονομικός ὑπερφύλαξ. Μά τό καλό τό παληκάρι ... Φυσικές καταστροφές, ὅπως οἱ πυρκαγιές τοῦ θέρους 2007, λχ, δικαιολογοῦν ἔκτακτες παροχές - ἀποζημιώσεις. Ὥστε καί μέ βιαιοπραγίες καί βανδαλισμούς μποροῦν νά δικαιολογηθοῦν δημοσιονομικές παρεκκλίσεις, γιά τήν ἀνακούφιση καί ἀποκατάσταση τῶν πληγέντων, ἀσφαλῶς. Ἀκόμη καί ἄν δέν γίνονταν ταραχές, ἡ κυβέρνηση θά ἔπρεπε νά τίς πυροδοτήσει.
4. Μέ τά ἐκρηκτικά δέν παίζουμε, ὅμως, καί ἄς θυμηθοῦμε τά παθήματα τοῦ Στάουφφενμπεργκ τό 1944 στήν ἀπόπειρα δολοφονίας τοῦ Χίτλερ ἤ τοῦ Παναγούλη τό 1968 στήν ἀπόπειρα κατά Παπαδόπουλου. Οἱ δυνάμεις καταστολῆς ἐξακολουθοῦν νά κινοῦνται μεταξύ τραγωδίας καί φάρσας καί τό ἐρώτημα τοῦ Καραμανλῆ πρεσβύτερου "ποιός κυβερνᾶ αὐτόν τόν τόπο" θά ἔπρεπε νά βάλει σέ σκέψεις τόν νεώτερο. Ἦταν ἀνάγκη νά μεταβεῖ στόν ἄλλο κόσμο ἕνας ἔφηβος, δολοφονημένος ἀπό εἰδικό φρουρό ( τί στά ἀλήθεια φρουροῦσε, εἰδικῶς μάλιστα; ), πατέρα τριῶν παιδιῶν; Πῶς μπορεῖ κάποιος νά σκοτώνει ἕνα παιδί καί νά νοιώθει εἰλικρινής ὅταν λέει πώς ἀγαπᾶ τά δικά του; Τήν ἐρώτηση ἔκανε, ρητορικά, δημοσιογράφος τό 2002 λίγες μέρες πρίν πεθάνει, στούς Ἰσραηλινούς εἰσβολεῖς στήν Ραμάλλα, τήν ἐπαναλαμβάνω καί τώρα καί εἶθε νά μήν χρειαστεῖ ἐπανάληψή της ποτέ ἄλλοτε. Καί κάτι ἀκόμη: γιατί ὅταν τά ὅπλα τῶν ἀστυνομικῶν ἐκπυρσοκροτοῦν καί οἱ σφαῖρες ἐξοστρακίζονται, θύματα πάντα εἶναι ἀθῶοι πολίτες καί ποτέ ἐγκληματίες; Ἐμεῖς, οἱ ἁπλοί πολίτες ἀπειλούμαστε διπλά, ἄς τό καταλάβουμε.  
5. Οἱ πολιτικές καί δημοσιονομικές σκοπιμότητες εἶναι πλέον ἀδιάφορες, ὁμοῦ μέ τίς κομπίνες τῶν ἀγ(ρ)ίων πατέρων. Οἱ ὑλικές ζημιές θά ἀποκατασταθοῦν καί πιθανῶς νά ξαναδοῦμε εὐτράπελα σάν τοῦ θέρους 2007, μέ ἀθιγγάνους νά εἰσπράττουν πολλαπλές ἀποζημιώσεις. Στούς σεισμούς τοῦ 1999 πού δέν πῆραν ἀποζημιώσεις, κατάκλεψαν σκηνές πού προορίζονταν γιά σεισμοπλήκτους. Μάθανε πώς πηδιόμαστε, πλακώσανε καί οἱ γύφτοι ...
6. Ὁ δολοφονημένος Ἀλέξης Γρηγορόπουλος ἔχει πιθανότατα ἐνισχύσει τά τάγματα τῶν Ἀγγέλων καί δέν ἔχει ἀνάγκη τίς προσευχές μας. Ἐμεῖς ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη προσευχῆς. Πρῶτα γιά τόν δράστη, γιά νά ἀναλάβει τίς εὐθύνες του καί νά μήν προκαλέσει τήν Νέμεσιν. ( Ἄν καί μέ τήν ἐπιλογή τοῦ ὑπερασπιστῆ του, ὁ δολοφόνος στέλνει τό μήνυμα "θέλω νά κάνω ὅ,τι γουστάρω καί νά μήν ἔχω συνέπειες", μόνο πού ἐδῶ δέν ἔχουμε ξυλοδαρμούς μόνο, ἀλλά ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ. ) Καί ἔπειτα καί κυρίως, τά τρία παιδιά του.
7. Ὁ ἐπίλογος τῆς ὑπόθεσης Λαμπράκη δέν γράφτηκε μέ τήν ἀνάδειξη τοῦ Σαρτζετάκη στήν Προεδρία τῆς Δημοκρατίας, ἀλλά μέ τόν θάνατο, τήν ἑπόμενη χρονιά, τοῦ Μήτσου σέ τροχαῖο. Ποιός λέει πώς ἡ Θεία Δίκη ξεχνᾶ ἤ ἀστοχεῖ; Λάθος! Οἱ προσευχές, ἑπομένως, ὑπέρ τῶν παιδιῶν τοῦ δράστη εἶναι γιά νά μπορέσουν νά φέρουν τό ἀναπόφευκτο αὐτό ἠθικό βάρος στωικά καί νά εἶναι ἡ μοναδική δυσμενής γιά ἐκεῖνα συνέπεια. Εἶθε!

Βατραχομυομαχία

Τό ἔπος τοῦ Ὁμήρου πού παρωδεῖ τήν Ἰλιάδα ἱστορεῖ τόν πόλεμο βατράχων καί ποντικῶν (μυῶν) μέσα σέ ἕναν λασπωμένο βάλτο, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ( πιθανόν δόλιου ) πνιγμοῦ τοῦ βατράχου Ψιχουλάρπαγα ( θυμηθεῖτε τό δεύτερο συνθετικό τοῦ ὀνόματός του ). Ὁ πόλεμος διακόπτεται ἀπό κεραυνό τοῦ Διός!

Στήν τρέχουσα πολιτική ἐπικαιρότητα, οἱ βένετοι καί οἱ πράσινοι μάχονται ἀλληλοεκτοξεύοντας λάσπη. Ἡ ἀντιπολίτευση κατηγορεῖ τήν κυβέρνηση ὅτι νόθευσε τήν ψηφοφορία γιά τήν συνταγματική ἀναθεώρηση, ἀνακαλύψασά το σὲ βίντεο μετά 100 μέρες καί κατόπιν μυστικῆς ἀναφορᾶς, λένε, κυβερνητικοῦ βουλευτῆ! Τί λέτε ρέ;!

Πιθανόν νά ἔγινε δολίευση ἀπό τήν κυβέρνηση. Ποιοί ἦταν ὅμως οἱ πρῶτοι διδάξαντες; Μά, οἱ κατασκευαστές τῶν χρωματιστῶν ψηφοδελτίων στήν προεδρική ἐκλογή τοῦ 1985! Ἐπίσης, ἡ ἀντιπολίτευση ὄφειλε νά μήν ἔχει ἀποχωρήσει κατά τήν ψηφοφορία. Θά προλαμβανόταν ἔτσι ἡ ὁποιαδήποτε λαθροχειρία. Καί ἕνα γραμμάριο πρόληψη, ὑπερτερεῖ τόννων θεραπείας!

Ἀκόμη χειρότερα, ὅπως τό 2000 οἱ αίτιάσεις τῆς τότε ἀντιπολίτευσης καί νῦν κυβέρνησης γιά ἐκλογική νοθεία ἔγιναν μᾶλλον γιά τήν τιμή τῶν ὅπλων, ἄν καί δέν ἦταν ἀβάσιμες, ὅμοια καί ἐδῶ ὁ σχετικός θόρυβος γίνεται γιά νά γίνεται. Ἄλλωστε τόν Μάιο τοῦ 2008 δέν παραβιάστηκε τό πνεῦμα τῆς ἀναθεώρησης, ὅπως συμφωνήθηκε στά λίγα σημεῖα πού ἦταν δυνατή ἡ συναίνεση μεταξύ τῶν πολιτικῶν δυνάμεων στή Βουλή. Τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2000 ὅμως εἶχε παραβιαστεῖ ἡ λαϊκή θέληση μέ τήν ἀθρόα εἴσοδο ρωσσικῆς καταγωγῆς ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι, ἐφοδιασμένοι μέ ... ἑλληνικές ταυτότητες (!) ψήφιζαν ὅ,τι τούς εἶχαν ἑτοιμάσει, ἔστω καί ἄν δέν ἤξεραν νά τό διαβάσουν. Μήπως τελικά ἡ ὑπόθεση τῶν ταυτοτήτων ἦταν ἁπλῶς μιά ἐπιχείρηση ἐξαφάνισης πειστηρίων ἐγκλήματος; Γιά τοῦτο καί ἀκόμη πιό ἀνήθικη!

Ἐν τέλει, ἀμφότερα τά κόμματα ἐξουσίας παραβιάζουν σέ κάθε εὐκαιρία τήν δημοκρατική νομιμότητα, μέ κάθε τρόπο. Ποιοί καί πότε θά ρίξουν τόν κεραυνό γιά νά πάψει ἡ λασπομαχία τῶν ἑλόβιων μέ τά τρωκτικά;

Πολιτική Νέμεση: η απαλλοτρίωση της δημοκρατίας

Παραφράζοντας τόν Ἴλιτς καί τόν τίτλο τοῦ βιβλίου του "Ἰατρική Νέμεση: ἡ ἀπαλλοτρίωση τῆς ὑγείας", ἐπιχειρῶ νά δῶ ἀπό τήν ὀπτική γωνία αὐτή τήν ἀποκαθήλωση τῶν "ἐκσυγχρονιστῶν" τῆς ἑλληνικῆς πολιτικῆς.
Ἴμια, S-300, Ὀτσαλάν, Μαδρίτη, σχέδιο Α(ὐ)νάν, ὅλα μελανές σελίδες στά ἐθνικά καί διεθνή. Χρηματιστήριο, ξυλοδαρμός συνταξιούχων, Ὀλυμπιακά ἔργα καί κονόμες τῶν ὀλίγων μέ ἐξαθλίωση τῶν πολλῶν. Μισθολόγιο ΕΣΥ, οἰκογενειακό ἐπίδομα, ἐπίδομα κινήτρου ΔΥ, ἀλλαγή νομίσματος καί ἀνατιμήσεις. Διόγκωση τῆς ἀναξιοκρατίας καί ἐξαπάτηση τῶν συμβασιούχων, ἀπαξίωση μικροϊδιοκτησιῶν καί εὔνοια γιά νέα τιμάρια. Διαρκής κρίση παιδείας καί ὑγείας ἀπό τό 1997. Τώρα πέφτει καί τό τελευταῖο μικροσκοπικό ἐσώρουχο τῆς δῆθεν ἐντιμότητας καί ὁ βασιλιάς εἶναι γυμνός, ἀκόμη καί γιά τούς πλέον φανατικούς τυφλωμένους ὀπαδούς του.
Τά συντρίμμια πού ἄφησαν οἱ δῆθεν ἐκσυγχρονιστές εἶναι πολιτική ὑπέρ τῶν ὀλίγων καί βίαιη μεταφορά εἰσοδήματος ἀπό τούς πολλούς ἐντίμους στούς λίγους ἀπατεῶνες, προδοτική συμπεριφορά στά ἐθνικά καί ἀφθονώτατη ὑποκρισία. Τό δημοκρατικό ἔλλειμμα διογκώθηκε τήν περίοδο 1996-2004, ἀπό κυβέρνηση κόμματος πού πίστευε κάποτε στήν ἄμεσο δημοκρατία (!). Άπαλλοτρίωσαν τήν δημοκρατία καί ἐξευτέλισαν τήν πολιτική. Τό τελευταῖο συνεχίζεται καί σήμερα, μέ ἀρχηγό ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης τόν ἄλλοτε προωθητή τῆς οἰκιακῆς φύτευσης ἰνδικῆς καννάβεως! Ἴνα πληρωθεῖ ἡ προφητική προτροπή "δῶστε στούς πασόκους νά πιοῦνε ἀπό 'να μπάφο, νά δοῦνε τόν Ἀντρέα νά βγαίνει ἀπό τόν τάφο". Γιατί ἄν δέν πάρουν μπάφο, θά χρειαστοῦν ἀντικαταθλιπτικό. Τό 'Τσιπραλέξ' !

Γιά τόν ἱστορικό τοῦ μέλλοντος

Ἄλλη μιά φορά ἀκοῦμε διάφορα περί τῆς πολιτικῆς κρίσης τοῦ 1965 στή χώρα μας, γνωστή καί ὡς Ἀποστασία, σημαδεμένη ἀπό τά Ἰουλιανά καί αἰτιωδῶς συνδεθεῖσα μέ τήν ἑπταετή δικτατορία πού ἀκολούθησε. Οἱ εὐθύνες τῶν πρωταγωνιστῶν ἔτσι καί ἀλλιῶς μεγάλες. Ἀγέννητος ἀκόμη τότε, καθ' ὑπολογισμόν συνελήφθην ὡς κύημα τήν ἡμέρα πού ἡ κυβέρνηση τῶν ἀποστατῶν ἀνατρέπονταν καί ἡ χώρα μας εἶχε τήν εὐτυχία νά μήν "κυβερνᾶται" ἀπό ἀνθρώπους οὔτως ἤ ἄλλως λίγους γιά ἕνα τέτοιο καθῆκον. Ἀνάλογη εὐτυχία θά βίωνε ἡ πατρίδα μας καί ἀπό 17 ὡς 21.11.1989, μετά τήν παραίτηση τῆς κυβέρνησης Γρίβα καί πρίν ἀναλάβει ἡ διακομματική κυβέρνηση τοῦ ἀξιόλογου καί ἀείμνηστου Ξ. Ζολώτα.
Ἄς μήν ξεφεύγουμε ἀπό τό θέμα μας, τά τοῦ 1965. Θά κάνω μερικές παρατηρήσεις μέ στόχο ἀφενός νά βοηθηθεῖ ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος καί ἀφετέρου νά κατανοηθεῖ ἡ ἀλληλουχία πολιτική κρίση -> δικτατορία -> ἐθνική τραγωδία.

1. Ὁ Κ. Μητσοτάκης ἦταν ἕνα μόνο πρόσωπο. Ὅσο καί ἄν ἔφταιξε, παρά τά ὅσα λέει, δέν μπορεῖ ἕνας νά παραγάγει μιά τόσο μεγάλη κρίση.
2. Ἡ ταραγμένη δεκαετία τοῦ '60 σημαδεύτηκε ἀπό τήν σταδιακή ἀποχώρηση ἱκανῶν πολιτικῶν τῆς χώρας μας ἀπό τήν ἐνεργό δράση ἤ λόγω θανάτου. Μέ ἐνεργούς τόν Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ, τόν Γεώργιο Παπανδρέου ἤ τόν Σοφοκλῆ Βενιζέλο ἡ Ἰουλιανή ἀθλιότητα ἴσως δέν θά εἶχε κάν συμβεῖ.
3. Ὁ Γεώργιος Παπανδρέου ἀφέθηκε στή ροή τῶν γεγονότων, σά νά μήν μποροῦσε νά ἐπηρεάσει τά πράγματα. Ἀπό πουθενά δέν προκύπτει ὅτι ζήτησε ἔστω τό αὐτονόητο, ἐκλογές. Ποιός θά μποροῦσε νά εἶναι κριτής στή διαφωνία βασιλιᾶ - πρωθυπουργοῦ, ἄν ὄχι ὁ λαός;
   
4. Γιατί ὁ Μητσοτάκης δέν ἐφάρμοσε τό ρητό "στήν δημοκρατία δέν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα, ὑπάρχουν ἐκλογές"; Μήπως τό κατάλαβε ἐκ τῶν ὑστέρων, διδαχθείς ἀπό τήν κρίση τοῦ 1965 - 1967; Ἐνῶ στά τέλη τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα εἶπε ὅτι ντρέπεται γιά τό '89 (ἔστω ἐπειδή ἤλπιζε ὅτι ὁ φίλος του ὁ Σημίτης μπορεῖ νά τόν πρότεινε γιά Πρόεδρο Δημοκρατίας τό 2000 ), ποτέ δέν μετανόησε γιά τό '65 οὔτε ἔκανε δημόσια αὐτοκριτική. Συνεπῶς ἀποκλείεται νά διδάχθηκε ἀπό τά λάθη του καί ἡ μή ἐφαρμογή τοῦ παραπάνω ρητοῦ εἶναι ἐσκεμμένη πράξη.
5. Γιά τό ἐσκεμμένο τῆς πράξης, δηλαδή συνειδητή ἄρνηση ἐξόδου ἀπό τήν κρίση, ἀποκλείεται νά φταίει μόνο ὁ καί ἀρχιαποστάτης κληθείς. Ἀποκλείεται νά φταίει μόνο ὁ τ. βασιλιάς. Δέν βοηθᾶ στήν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας ἡ ἐπικοινωνία βασιλιᾶ - πρωθυπουργοῦ δι' ἐπιστολῶν, τίς ὁποῖες φέρεται νά συνέταξε φίλα προσκείμενος στόν Μητσοτάκη ἐκδότης, ὁπότε καταρρίπτεται ἡ ἐκδοχή τοῦ τελευταίου περί ἀδιάλλακτου Ἀνδρέα Παπανδρέου πού παρέσυρε τόν πατέρα του νά μήν δεχθεῖ κανέναν συμβιβασμό μέ τόν βασιλέα κλπ. (Ἀπό τό 1984 πού ἔγινε ἀρχηγός στή Ν.Δ. ὁ Μητσοτάκης, τά ἴδια ἀναμασεῖ ).
6. Νά ὑποθέσουμε λοιπόν ὅτι στά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ '60 οἱ πολιτικοί μας ἔπαθαν ὁμαδική παράκρουση καί κανείς δέν ἔκανε προσπάθεια ἐξόδου ἀπό τήν κρίση, κάτι πού θά ἦταν πρός τό συμφέρον καί τήν ὑστεροφημία του; Θά ἦταν μιά πρώτης τάξεως εὐκαιρία καί γιά τόν Καραμανλῆ νά διακόψει τήν αὐτοεξορία του στό Παρίσι. Γιατί δέν τό ἔκανε;
7. Ὁ τελευταῖος πρό τῆς δικτατορίας προεκλογικός ἀγώνας τό 1964 ἦταν μόνο ... ἡμερήσιος. Τίς νύχτες οἱ ἀρχηγοί τῶν δύο κομμάτων ἐξουσίας, Γ. Παπανδρέου καί Παναγιώτης Κανελλόπουλος, καλοῦνταν σέ συσκέψεις γιά τήν ἀντιμετώπιση τουρκικῶν προκλήσεων στήν Κύπρο. Λίγους μῆνες ἀργότερα, τό καλοκαίρι τῆς ἴδιας χρονιᾶς, τουρκικά ἀεροπλάνα θά βομβάρδιζαν τήν Κύπρο μέ ναπάλμ, πρόβα γιά τό 1974, Ἕλληνες τῆς Κωνσταντινούπολης θά ἀπελαύνονταν σέ ἀντίποινα γιά τά δῆθεν δεινά τῶν τουρκοκυπρίων καί ἕνας βρεττανός στρατιωτικός θά χάραζε μέ πράσινο στυλό τήν γραμμή ἀντιπαράταξης στόν χάρτη τῆς Κύπρου ( ἐξ οὗ καί ὁ ὅρος "πράσινη γραμμή" ), ἡ ὁποία ἔμελλε 10 χρόνια μετά νά γίνει πραγματικότητα, μέ μικρές παρεκκλίσεις.
8. Τό ἴδιο καλοκαίρι, ὁ Γεώργιος Παπανδρέου, ἐπισκεπτόμενος τίς Η.Π.Α., θά ἀρνοῦνταν νά συναινέσει στά ὅσα ἑτοίμαζαν γιά τήν Κύπρο οἱ ... σύμμαχοί μας. Ἡ ἔκρηξη τοῦ προέδρου Τζόνσον καί τά ἀπαξιωτικά καί προσβλητικά γιά τό πολίτευμά μας πού τήν συνόδευσαν δείχνει πώς ἡ λύση μιᾶς ἀμερικανικῆς κατασκευῆς δικτατορίας ἦταν μέν εὔκολη, ἀλλά φαίνεται πώς εἶχαν ἀντιληφθεῖ τά μεσομακροπρόθεσμα μειονεκτήματά της. Γιά τοῦτο καί δέν ἔγινε ὅτι στόν Παναμᾶ τό 1903. Τήν ἄρνηση τῆς κολομβιανῆς κυβέρνησης νά συμφωνήσει μέ τίς Η.Π.Α. γιά τήν διώρυγα ἀκολούθησε, αὐθημερόν (!), ἐξέγερση στήν έπαρχία τοῦ Παναμᾶ, κολομβιανοῦ ἐδάφους τότε, γιά τήν ἀνεξαρτησία ἀπό τήν ... κολομβιανή κατοχή. Ὡστόσο δέν ἔγινε δικτατορία γιά τήν ἀνατροπή τῆς κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου τό καλοκαίρι τοῦ 1964.
9. Τά γεγονότα τῆς περιόδου 1965 - 1967 δείχνουν πώς ἀναζητήθηκαν πολιτικοί πρόθυμοι νά συναινέσουν στήν καί νά προσυπογράψουν τήν διχοτόμηση τῆς Κύπρου. Ἡ ἀποστολή τῆς μεραρχίας ἀπό τήν κυβέρνηση Παπανδρέου στήν Κύπρο καί ἡ διατήρησή της ἐκεῖ ἀπό τίς κυβερνήσεις τῶν ἀποστατῶν σημαίνει πώς οἱ στερούμενοι λαϊκῆς νομιμοποίησης ἀποστάτες δέν ἄντεχαν νά γίνουν ἐκτός ἀπό πολιτικοί καί ἐθνικοί προδότες.
10. Ἀναπόφευκτο ἦταν νά φθάσουμε στήν δικτατορία, στή διάρκεια τῆς ὁποίας ἡ μεραρχία ἀπεσύρθη καί ἄνοιξε ὁ δρόμος γιά τούς εἰσβολεῖς. Ὅταν ἔπεσε ἡ δικτατορία ἤμουν μόνο 8 χρονῶν. Ἕνα πρᾶγμα μπορῶ σίγουρα νά τούς καταλογίσω: τήν ἄρνηση, μέχρι ψυχοπάθειας, τοῦ Παπαδόπουλου καί τῶν συνεργατῶν του νά δώσουν κατάθεση στό δικαστήριο τῆς Ἱστορίας. Τόσα χρόνια μετά μόνο κάποιες γελοῖες συνεντεύξεις τοῦ Παττακοῦ καί ἀναμασήματα τῶν γνωστῶν ἀνοίκειων ἰσχυρισμῶν τους ἔχουμε ἀκούσει. Βέβαια, φταῖνε καί οἱ δημοσιογράφοι πού ρωτοῦν μόνο ἄσχετα.
11. Μετά ἀπό τά παραπάνω, διατυπώνω ἕνα βασικό ἐρώτημα γιά τόν ἀμερόληπτο ἱστορικό ἐρευνητή τοῦ μέλλοντος. Κατά πόσον γνώριζαν οἱ Ἕλληνες πολιτικοί, τουλάχιστον τῶν δύο κομμάτων ἐξουσίας, τήν σχεδιαζόμενη διχοτόμηση τῆς Κύπρου καί ἄν ἡ πολιτική ἀνωμαλία τῆς δεκαετίας τοῦ '60, ἡ ὁποία κλιμακώθηκε, ἀπό τή δολοφονία Λαμπράκη τό 1963 μέχρι τό πραξικόπημα τοῦ 1967, ἦταν προμελετημένη αὐτοαπομάκρυνσή τους ἀπό τήν ἐξουσία, ὥστε ἡ καυτή πατάτα τοῦ Κυπριακοῦ νά μήν βρεθεῖ σέ χέρια πολιτικοῦ. Οἱ δικτάτορες ἦταν βολικοί γιά μιά τέτοια ἐθνική βρωμοδουλειά καί μαζί μέ τήν κατακραυγή γιά τήν κατάλυση τοῦ πολιτεύματος θά μποροῦσαν νά σηκώσουν καί ἐκείνη τῆς ἐθνικῆς προδοσίας.
12. Ὁ παραπάνω ἰσχυρισμός εἶναι μιά ἀνοιχτή ὑπόθεση. Κατ' οὐδένα τρόπο παρέχει ἄλλοθι στούς δικτάτορες, βλ. καί σημεῖο 10, παραπάνω. Ἐπιχειρῶ, μαζί μέ αὐτούς, νά δείξω ὅτι καί τῶν πολιτικῶν οἱ εὐθύνες εἶναι τεράστιες. Γιά τοῦτο, οἱ λεγόμενες "ἰσχυρές" κυβερνήσεις εἶναι ἀνίσχυρες καί ἐπικίνδυνες γιά τήν πατρίδα. Κακή κληρονομιά τῆς περιόδου 1965 - 1967 εἶναι καί ἡ συρρίκνωση τοῦ ρόλου τῆς Βουλῆς σέ ἐκ τῶν ὑστέρων ἐγκριτή προειλημμένων σέ ἐξωθεσμικά κέντρα ἀποφάσεων καί ἡ μετατροπή τῶν βουλευτῶν σέ κομματικό κοπάδι. Μπορεῖ οἱ δικτάτορες καί οἱ βασιλεῖς νά ἔφυγαν, ἀλλά οἱ ἀντιδημοκρατικές τους πρακτικές βρίσκουν μιμητές πολλούς ἐκ τῶν δῆθεν δημοκρατῶν.
13. Πρόληψη τῶν παραπάνω μπορεῖ νά γίνει μέ τήν διασπορά τῆς ἐξουσίας σέ περισσότερα κόμματα, τόσο μέσα στήν κυβέρνηση, ὅσο καί μεταξύ τῶν διαφόρων βαθμίδων ἐξουσίας. Δηλαδή, κυβερνήσεις συνεργασίας καί ἀνάδειξη δημάρχων, νομαρχῶν καί συνδικαλιστῶν κατά προτίμηση ἀπό τήν ἀντιπολίτευση, γιά νά ὑπάρχει ἰσορροπία.
14. Ὁ ἐκ τῶν πρωταγωνιστῶν τῆς κρίσης τοῦ 1965 - 1967 Παναγιώτης Κανελλόπουλος φαίνεται πώς ὡρίμασε ἀπότομα τή νύχτα τῆς 21ης Ἀπριλίου, ὅταν συνελήφθη ἀπό τούς πραξικοπηματίες. Σέ τηλεοπτική ἐκπομπή ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ '80, ἐρωτηθείς γιά νά συγκρίνει τίς δικτατορίες τῆς 4ης Αὐγούστου καί τῆς 21ης Ἀπριλίου, ἀπάντησε ὅτι ὁ καλύτερος καί ὁ χειρότερος δικτάτωρ ἠθικά εἶναι ἴσοι, πρός τά κάτω, ὡστόσο ἡ πρώτη φαίνεται νά διάβρωσε λιγότερο τή χώρα καί μιά ἀπόδειξη γιά αὐτό εἶναι ἡ ἐπιτυχής ἐπιστράτευση τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, ἐν ἀντιθέσει μέ τῆς 21ης Ἰουλίου 1974. Ὁρμώμενος ἀπό αὐτό, θά προεκτείνω τήν συλλογιστική τοῦ Κανελλόπουλου, προτρέποντας νά συγκριθεῖ τό κίνημα στό Γουδί τό 1909, πού ἔφερε τόν Ἐλευθέριο Βενιζέλο, μέ τό πραξικόπημα τοῦ 1967, πού ἔφερε δικτατορία. Ἄς εἶναι ὑπόμνηση γιά τούς ἐπίδοξους σωτῆρες, ἀκόμη ( καί ἰδίως! ) καί ἄν φέρουν δημοκρατικό μανδύα.
    

1821

Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 πρέπει νά θεωρεῖται δυναμικά. Ὄχι τόσο γιά τά ἀποτέλεσματα πού παρῆγε, ὅσο γιά τίς συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες ἔγινε.

1. Ἐκμεταλλευθήκαμε μιά εὐνοϊκή συγκυρία, ὅπως εἶχε διαμορφωθεῖ στά Βαλκάνια μετά τὴν ἦττα τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας στούς Ρωσσοτουρκικούς πολέμους.
2. Ἀντιπαρατεθήκαμε μέ 5 ( πέντε ) πανίσχυρες εὐρωπαϊκές δυνάμεις τῆς ἐποχῆς ἐκείνης: τήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία, τήν (ἀν)Ἱερά Συμμαχία ( Γαλλία, Ἀγγλία, Αὐστροουγγρική Αὐτοκρατορία ) καί τήν Ρωσσία. Ὁ τσάρος δέν ἐμπόδισε τόν Καποδίστρια στίς κινήσεις του, σκεπτόμενος ὅτι οἱ Ἕλληνες ἐξεγειρόμενοι κατά τοῦ Σουλτάνου, σίγουρα δέν θά ἔβλαπταν τά συμφέροντα τῆς Ρωσσίας. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι εἴχαμε τήν βοήθειά της, ὅπως ἄφηνε νά ἐννοηθεῖ ἡ προκήρυξη τοῦ Ἀλεξάνδρου Ὑψηλάντη.
3. Ἡ σύλληψη τοῦ τελευταίου ἀπό τούς Αὐστριακούς, ὅπως λίγα χρόνια πρίν τοῦ Ρήγα Φεραίου, δέν ἦταν μιά φιλοτουρκική κίνηση, ἀλλά μιά διαρκής ὑπόμνηση ὅτι οἱ Μεγάλες Δυνάμεις, ὅπως συνηθίζεται νά τίς λέμε, δέν έπιτρέπουν πρωτοβουλίες τῶν λαῶν ἅμα δέν ἔχουν βεβαιωθεῖ ὅτι ὑπηρετοῦνται τά συμφέροντά τους. Μετά τούς ρωσσοτουρκικούς πολέμους ἡ Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία ἔγινε ὁ μεγάλος ἀσθενής. Μέχρι νά ξεψυχήσει ὅμως πέρασε ἑνάμισης αἰώνας περίπου, ἐπειδή δέν εἶχε συμφωνηθεῖ ἡ διανομή έδαφῶν καί πληθυσμῶν καί ἡ κατανομή σέ ζῶνες ἐπιρροῆς ἰσχυρῶν.
4. Ὡς ἐπέτειος τῆς Ἐπανάστασης δέν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ἡ 25η Μαρτίου, ἀφοῦ πέραν ἀπό τήν ταύτιση ἐθνικοῦ καί θρησκευτικοῦ συμβολισμοῦ, δέν φαίνεται νά τεκμηριώνεται τό ἱστορικό γεγονός ἐπί τοῦ ὁποίου βασίζεται. Ἱστορικά γεγονότα δηλωτικά ἔναρξης ἐπαναστατικοῦ ἀγῶνα εἶναι εἴτε ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Καλαμάτας στίς 23.3.1821 εἴτε ἡ κήρυξη τῆς ἐπανάστασης ἀπό τόν Ὑψηλάντη στό Ἰάσιο στίς 24.2.1821.
5. Ἡ Ἐπανάσταση ἔγινε ἐπί βασιλείας τοῦ Σουλτάνου Μαχμούτ Β', ὁ ὁποῖος, λόγω καί τῆς γαλλίδας μητέρας του εἶχε μεταβάλει τό ὕφος ἐξουσίας ἐπί τό λιγότερο καταπιεστικό. Μέ αὐτό δέν παραχαράσσω τήν ἱστορία προκειμένου νά μήν χαλάσω τόν μῦθο τῆς ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας, ἀλλά ἁπλῶς ἐπισημαίνω ὅ,τι ἰσχύει παγκοσμίως καί διαχρονικῶς, πώς δηλαδή ὁ πολύς κόσμος ξεσηκώνεται ὅταν ἔχει πειστεῖ ( ἔστω καί ἄν δέν εἶναι ἀλήθεια ) ὅτι οἱ συνθῆκες εἶναι εὐνοϊκές καί ὅπου νά 'ναι ἔρχεται τό ἐπιθυμητό ἀποτέλεσμα.
6. Τήν ἴδια ἐποχή ἡ λατινική Ἀμερική ξεσηκώθηκε κατά τῶν Ἱσπανῶν γιά τήν ἀνεξαρτησία της. Παρά τό ὅτι τό ὅραμα τοῦ Μπολιβάρ, ὅπως καί τοῦ Ρήγα Φεραίου ἤ τοῦ Γκάντι δέν εὐοδώθηκαν ἀκόμη, δείχνουν τόν στόχο πού θά πρέπει νά ἐκπληρώσουν οἱ λαοί τῆς Νότιας Ἀμερικῆς, τῆς χερσονήσου τοῦ Αἴμου καί τῆς Ἱνδικῆς χερσονήσου, ἀντίστοιχα, ὡς άναγκαία προϋπόθεση γιά τήν έλευθερία τους. Νά ἀντιδιαστείλουμε, ἐπ' εύκαρίᾳ, τήν περίπτωση τοῦ Παναμᾶ, τοῦ ὁποίου ὁ ξεσηκωμός κατά τῆς Κολομβίας τό 1903 ἔγινε μέ ὑποκίνηση τῶν ΗΠΑ, πού ἤθελαν πρόθυμους παραχωρητές τῶν δικαιωμάτων ἐπί τῆς διώρυγας ...
7. Σχετικά μέ τόν ρόλο τοῦ κλήρου ἔχουν λεχθεῖ πολλά. Οἱ δεσποτᾶδες εἶναι καί αὐτοί ἄνθρωποι καί ὁπωσδήποτε ἦταν δύσκολο νά δεχθοῦν αὐτομάτως τό ξεβόλεμα ἀπό τά προνόμια πού ἀπολάμβαναν ἐπί Τουρκοκρατίας. Ὅμως ἀνάλογα φαινόμενα δέν μπορεῖ νά μήν ὑπῆρξαν καί μέ ἄλλες κοινωνικές ὁμάδες. Ἡ μεταστροφή τοῦ Παπαφλέσσα ἀπό τή σύναξη τῆς Βοστίτσας τόν Ἰανουάριο τοῦ 1821 ὥς τήν αὐτοθυσία του στούς Μανιάκους τό 1825 καί ἡ συγκινητική τελευταία παραγγελία του νά ἀποφυλακιστεῖ ὁ Κολοκοτρώνης εἶναι ἐνδεικτική, κατά τόν γράφοντα, τοῦ πῶς λειτούργησαν καί ἐδῶ, τά ἐλαττώματα τῆς φυλῆς μας.
8. Αὐτά τά ἐλαττώματα εἶχαν ἀποτέλεσμα μιά παγκόσμια κακή πρωτοτυπία, ἐμφύλιο σπαραγμό τῶν ἐξεγερμένων μεσοῦντος τοῦ Ἀγῶνα τῆς Ἀνεξαρτησίας! Τελικά ὁ Θεός μᾶς ἀγαπᾶ πολύ περισσότερο ἀπό ὅσο ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες τούς ἑαυτούς μας. Ἄν θέλουμε νά γίνουμε κυνικοί, μπορεῖ νά ποῦμε, παραφράζοντας γνωστή ἀτάκα τοῦ ἑλληνικοῦ κινηματογράφου, ὅτι ἦταν πολλά τά λεφτά, Ἀλέξανδρε ( Μαυροκορδᾶτε ) τοῦ δανείου τῆς Ἀνεξαρτησίας, γιά νά κάτσουν νά τά χάσουν οἱ πιστωτές τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους. Ἅρα συνέφερε καί ἄλλους, ἐκτός ἡμῶν, νά μήν ἀποτύχει ἡ Ἐπανάσταση. Ἡ περί τοῦ ἀντιθέτου διαπίστωση τοῦ Γιάννη Σκαρίμπα στό δοκίμιό του "Τό '21 καί ἡ ἀλήθεια" κρίνεται ὑπερβολική. Ἄλλωστε καμμιά ἐπανάσταση ποτέ καί πουθενά δέν πέτυχε διά μιᾶς ὅσα αἰτοῦνταν. Τί θά μείνει νά κάνουν οἱ ἐπερχόμενες γενεές;
   

Μητροπολιτικά

Ὄχι, δὲν πρόκειται γιὰ ἀνάμιξή μου στά τοῦ κλήρου! Ἁπλῶς θυμίζω τί εἶχα γράψει τὸ 2001 γιὰ τὸ κλείσιμο τοῦ ἀεροδρομίου Ἑλληνικοῦ. Εὐθαρσῶς διατυπώνω τὴν πρότασή μου νὰ γίνει ὁ νότιος σιδηροδρομικός σταθμός τῶν Ἀθηνῶν, συνδέοντας τὰ νότια προάστια μὲ τὴν γραμμή τοῦ νέου ἀεροδρομίου, μέσω σήραγγας ὑπό τὸν Ὑμηττό. Στὶς ἑπόμενες ἡμέρες θὰ γίνει ἐπικαιροποίηση τῶν θέσεων ποὺ ἀναπτύσσονται παρακάτω.

Αεροδρόμιο Ελληνικού : πρέπει να διασωθεί !

Στις 3/11/2001 έγινε ημερίδα στην αίθουσα αναχωρήσεων του Ανατολικού Αεροσταθμού για τη μελλοντική αξιοποίηση του χώρου του Κρατικού Αερολιμένος Αθηνών .

Ακούσαμε ότι όταν έφυγε η αμερικανική βάση εγκαταστάθηκαν άναρχα διάφορες υπηρεσίες , την αντιπαράθεση Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και 4 Ο.Τ.Α. πέριξ του Α/Δ για τη βέλτιστη λύση και τη δήλωση του μελετητή του Ε.Μ.Π. ότι τελικά είναι θέμα πολιτικής επιλογής . Αυτονόητη η ισορροπία μεταξύ ειδικών και πολιτικών . Οι περίοικοι πλήρωσαν τις συνέπειες της λειτουργίας του Α/Δ και κινδυνεύουν να υποστούν και εκείνες της απομάκρυνσής του .

Γιατί δε διατηρούνται 1200 μ. διαδρόμου ; Το Α/Δ Ελληνικού έχει τις καλύτερες καιρικές συνθήκες από κάθε άλλο στη χώρα μας και αυτό φαίνεται σε μια έκτακτη ανάγκη : οι κακοκαιρίες του Ιαν. 2002 και του Φεβρ. 2008 δικαίωσαν τη θέση αυτή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα πληθύνουν στα επόμενα χρόνια . Κάτω από το Α/Δ Σπάτων διέρχεται σεισμικό ρήγμα . Μήπως είναι συνένοχοι κυβέρνηση και Ο.Τ.Α. ; Διότι εάν διατηρηθεί διάδρομος θα είναι προς το γκολφ , οπότε ναυαγεί η « ήπια οικιστική ανάπτυξη » και οι δήμαρχοι πώς θα βγουν λέγοντας ‘διώξαμε το αεροδρόμιο !’;

Η λύση αυτή συνδυάζεται (α) με το F.I.R. Αθηνών , του οποίου η μετεγκατάσταση είναι για εθνικούς λόγους σχεδόν αδύνατη και η κεραία του θ’ ακτινοβολεί στο ‘πάρκο’ (β) με δραστηριότητες αεραθλητισμού και μουσεία αεροπορίας και φυσ. ιστορίας . Η θραύση κυβικών τσιμέντου και η δημιουργία πάρκου δίπλα στη θάλασσα και πολλά χρήματα θα απαιτήσουν και θα δώσουν αποτέλεσμα κατώτερο του προσδοκώμενου . Εντύπωση μου κάνει ότι κανείς δεν ενοχλείται από τα νυχτερινά κέντρα , που και υποβάθμιση προκαλούν και διαπλοκή και εγκληματικότητα φέρνουν . Αν η παραλία δεν απελευθερωθεί από τέτοιες , πραγματικά οχλούσες χρήσεις , τι να το κάνουμε το πάρκο ; Μήπως οι ομάδες εκμετάλλευσης των κέντρων αυτών ψηφοθηρούν υπέρ ή κατά δημάρχων έχοντάς τους έτσι σε ‘ομηρεία’ ;

Οργή προκαλεί η σχεδιαζόμενη ανέγερση κρατητηρίων (!) στο Δυτικό Αεροσταθμό . Πρώτα μεριμνούμε για τους φυλακισμένους ή μας θέλουν όλους έτσι ;

Τα γήπεδο αθλητικών συλλόγων ( Πανιώνιος ) συμβάλλουν στην διαφύλαξη των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων από την εγκατάλειψη, χωρίς όμως να εντάσσονται σε έναν γενικότερο σχεδιασμό αξιοποίησης του περιβάλλοντος χώρου.

Πώς (δεν) έχει διασφαλιστεί ότι ο πέριξ του Α/Δ Σπάτων χώρος θα μείνει ελεύθερος για να μπορεί να επεκταθεί μελλοντικά το νέο Α/Δ ; ( ιδίως όταν περιέλθει στο Δημόσιο ) . Μπορεί αυτό να απέχει αρκετές τετραετίες , αλλά αν ο πέριξ του Κρατικού Αερολιμένος Αθηνών χώρος ήταν ελεύθερος , δεν θα υπήρχε λόγος μεταφοράς του Α/Δ από μία θέση λίαν ευνοϊκή , αλλ’ ασφυκτιώσα , σε άλλη πιο άνετη μεν , αλλά μετεωρολογικά και προσανατολιστικά υποδεέστερη .

Ασφαλώς κανείς δεν είναι κατά της δημιουργίας πάρκου αναψυχής . Όμως τι ( δεν ) έγινε με το πάρκο στον Πύργο Βασιλίσσης ; Πρόκειται για ένα χώρο – φάντασμα , με έκταση μικρότερη του Α/Δ Ελληνικού και λειτουργίες απλούστερες . Καταστρέφεται σταδιακά , και γίνεται παρακμιακό καταφύγιο περιθωριακών ατόμων , διότι οι οικείοι φορείς δεν έχουν επιλύσει βασικά θέματα , όπως η συντήρηση και η φύλαξή του . Γι’ αυτές δεν ακούσαμε τίποτα στις προτάσεις της ημερίδος και σίγουρα κανείς δεν επιθυμεί τέτοια τύχη στον ιστορικό αυτό χώρο . Άρα , μήπως πρέπει να γίνει ένα μικρότερο , αλλά με καλύτερη διαχείριση , πάρκο , με τα μουσεία φυσικής ιστορίας , αεροπορίας κ.ά . δραστηριότητες που προτείνουν οι 4 Ο.Τ.Α. και να διατηρηθεί τμήμα του Α/Δ για αεραθλητισμό και μουσείο αεροπλάνων ; Η λύση αυτή δεν βλάπτει τη Νοτιοανατολική Αθήνα , κρατά μακρυά τα εργολαβικά αρπακτικά , σέβεται την ιστορία του χώρου , συμβιβάζεται με τις δραστηριότητες που προτείνουν οι Ο.Τ.Α. και υλοποιείται ευκολότερα ( πολιτική = τέχνη του εφικτού ) .
Τα σωτήρια μέσα σταθερής τροχιάς : Το τραμ είναι έργο ζωτικής σημασίας που θα αναδείξει την παραλία ( βλ. ‘4Τ’ 5/02 , σ. 156 ). Η σχεδιαζόμενη λεωφόρος με σήραγγα υπό τον Υμηττό και διόδια θα επιβαρύνει τους δήμους απ’ όπου θα διέλθει πολύ περισσότερο απ’ ότι το Α/Δ . Όμως η ανάγκη συγκοινωνιακών αξόνων είναι παραπάνω από έκδηλη . Μήπως θα ήταν καλύτερο να γίνει προαστιακό τραίνο αντί λεωφόρου ώστε και γρήγορη προσπέλαση στο Α/Δ Σπάτων να έχουμε και δυνατότητα χαράξεων λιγότερο οχληρών , με ανταπόκριση με το μετρό και το τραμ στο Ελληνικό ;

Τα σοβαρά θέματα λέγονται απλά . Δανείζομαι τη φράση αυτή του μελετητή της πρότασης των 4 Ο.Τ.Α. αντί επιλόγου . Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, θα παρατεθεί η ιστορία του παλαιού αεροδρομίου του Μονάχου ( Riemm ), όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Αρχιτέκτονες" την περίοδο 2001 - 2 και που καμμιά πλευρά δεν τόλμησε να αναφέρει ούτε στην ημερίδα του Νοεμβρίου 2001 ούτε σε μεταγενέστερη εκδήλωση / δράση για την μεταεροδρομιακή αξιοποίηση του Ελληνικού.

Νομαρχιακή Κακοδιοίκηση Ανατολικής Αττικής

Γέρακας, 3.2.2008

Τι συμβαίνει στην διεύθυνση υγείας της νομαρχίας Αν. Αττικής; Διερωτώμαι ως πολίτης μιας υποτίθεται ευνομούμενης ευρωπαϊκής χώρας. Όταν ακούω εξαγγελίες για απλούστευση διοικητικών διαδικασιών γελώ πικρά. Είμαι ελευθεροεπαγγελματίας γιατρός και σύμφωνα με το ΠΔ 84 / 2001, ένα απαράδεκτο νομοθέτημα, του οποίου οι συντάκτες πρέπει τουλάχιστον να ξαναπάν στο δημοτικό να μάθουν ανάγνωση και απόδοση κειμένου, πρέπει να αδειοδοτηθώ από την διεύθυνση υγείας της οικείας νομαρχίας. Ο Γέρακας βρίσκεται στην Ανατολική Αττική.

Αφού προηγήθηκαν αντικρουόμενες πληροφορίες για το κτιριοδομικό καθεστώς του χώρου που θα λειτουργήσει το ιατρείο και για αρκετές ημέρες πήγαινα από τον δήμο στην νομαρχία και τούμπαλιν, η επιτροπή απεφάνθη ότι ο υποδειχθείς χώρος δεν μπορούσε να αδειοδοτηθεί, επειδή δεν είναι κύριας χρήσεως. Παρά το ότι έχουν προηγηθεί κανονιστικές διατάξεις μεταγενέστερες, όπως πληροφορούμαι από τον Ιατρικό Σύλλογο, οι της διεύθυνσης υγείας της νομαρχίας μας ( και σύμφωνα με μια μικρή έρευνά μου στις νομαρχίες της Αττικής, οι μισές αντίστοιχες διευθύνσεις ) εξακολουθούν να θέτουν ως προϋπόθεση την κύρια χρήση!

Επανελθών με νέα αίτηση, υπέδειξα χώρους στο ίδιο κτίριο, αδιαμφισβήτητα κύριας χρήσης. Μετά δίμηνη αναμονή, ενώ με απόφαση του Υπ. Εσωτερικών ξέρουμε ότι σε 50 μέρες πρέπει οι υπηρεσίες να απαντούν, ειδοποιήθηκα για τη νέα αυτοψία μιάμιση ώρα πριν αυτή γίνει. Απ’ όσο ξέρω κανείς εργαζόμενος δεν κυκλοφορεί με άδειες στην τσέπη ( εργάζομαι σε ΙΚΑ στο Περιστέρι, σημειωτέον ). Ωστόσο, με καλή θέληση, μπόρεσα να είμαι επί τόπου. Κατά την παραμονή τους στον χώρο οι της επιτροπής δεν ήξεραν ότι βγήκε νόμος που αίρει το κώλυμα συνύπαρξης κατοικίας και ιατρείου ( είχα προνοήσει για αυτό και τους έδωσα ένα αντίγραφο του ΦΕΚ της 24ης Δεκεμβρίου 2007! ), εφ-εύρισκαν διάφορα προσκόμματα τύπου «ο χώρος του ιατρείου δεν είναι ακόμη επιπλωμένος» ( είμαι Γενικός Ιατρός, θυμίζω, μη έχοντας ειδικό εξοπλισμό, όπως οι ακτινολόγοι, μικροβιολόγοι κλπ ), έλεγαν ακόμη και ότι δεν μπορεί η τουαλέτα του σπιτιού να εξυπηρετεί και το ιατρείο ( το μεν κτίριο έχει περισσότερες της μιας τουαλέτες, μα έτσι ή αλλιώς αυτό δεν αποτελεί κώλυμα κατά την νομοθεσία, αλλά δική τους αυθαίρετη επινόηση ) και γενικά επέδειξαν κακή θέληση, κατά το κοινώς λεγόμενο. Έφυγαν χωρίς να δώσουν σαφή απάντηση. Η νομοθεσία θέτει ως προϋποθέσεις κάποιες ελάχιστες διαστάσεις και εμβαδά μόνον, πλέον, προϋποθέσεις οι οποίες πληρούνται.

Σε πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία μου με το υπουργείο Υγείας, μου είπαν ότι έχω δίκιο, ο νόμος είναι σαφής και κακώς δεν έχει χορηγηθεί η άδεια και ότι θα επικοινωνήσουν και εκείνοι με την νομαρχία. Ζήτησα την βοήθειά τους για να βρεθεί άκρη για το αυτονόητο!

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι έχουμε να κάνουμε με καταχρηστικές απαιτήσεις από μεριάς της διοίκησης και συμπεριφορές που θίγουν την αξιοπρέπειά μου, την εργασία μου, άρα και την οικογένειά μου, εν τέλει παρεμποδίζουν την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς μου, δικαίωμα συνταγματικά προστατευμένο.

Το ερώτημά μου είναι, η διοίκηση της νομαρχίας, η οποία έχει λάβει γνώση των παραπάνω, γιατί άραγε είναι απαθής θεατής; Οι εκδοχές είναι 3: δεν μπορεί ή δεν ξέρει ή δεν θέλει. Και αν δεν μπορεί, μήπως ισχύει το ρητό «από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι»; Και αν δεν ξέρει, προκειμένου για θέματα διοικητικής ρουτίνας, πώς θα τα καταφέρει στα μεγαλύτερα, πολιτικής φύσεως κυρίως ζητήματα; Αν πάλι δεν θέλει, τότε πρώτα προσβάλλει την παράταξη από όπου προέρχεται. Διότι είναι φανερό πως τέτοιου είδους καταστάσεις δείχνουν προσκόλληση στην αμαρτωλή περίοδο του ψευτοεκσυγχρονισμού (1996-2004), όπου η κακοδιοίκηση, η διαφθορά, η ασέβεια στους θεσμούς, η προδοσία και η αλαζονεία βαφτίστηκαν εκσυγχρονισμός, ανάπτυξη, ευρωπαϊκή πορεία, εξωτερική πολιτική και αποτελεσματική διοίκηση, αντίστοιχα. Αυτά νοσταλγεί η νομαρχιακή αρχή; Αν ναι, τότε έχει υποκλέψει την ψήφο των πολιτών της Ανατολικής Αττικής και εξαπατήσει την μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη την οποία κλήθηκε να εκπροσωπήσει στο νομό μας.

Σοφή ρήση

Τίποτε τὸ ἀνθρώπινο δὲν μᾶς εἶναι ξένο