Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Εγκλήματα καί τί μωρίες;!

Ἀνησυχητικό δέν εἶναι ἡ αὔξηση οὔτε ἡ ὄξυνση τῆς ἐγκληματικότητας στή χώρα μας, ἀλλά ἡ ἀδιαφορία τοῦ πληθυσμοῦ, πού ἀμέτοχα παρακολουθεῖ τά συμβάντα, ὅπως καί οἱ αἱρετοί ἁρμόδιοι.
  1. Ἡ αἱματηρή ἁρπαγή τοῦ καρδιολόγου ἀπό τό σπίτι του στή Βάρη δυστυχῶς δέν συν-εκκίνησε, ὡς θά ὄφειλε, ὅλους μας. Οἱ δράστες εἶναι έλεύθεροι, κινήθηκαν μέ πρωτοφανή ἄνεση, κρύβοντας τά χαρακτηριστικά τους, ἀλλά μέ ὄχημα πού δέν περνᾶ ἀπαρατήρητο, ἐνῶ παραμένει ἄγνωστο γιατί μιά συμμορία πού θά μποροῦσε νά σηκώσει τράπεζες, χωρίς νά ἀνοίξει μύτη, ἔβαλε στόχο μιά οἰκογένεια καί τήν κατέστρεψε ... γιατί ἄραγε;
  2. Ἡ κατοχή καί χρήση πυροβόλων ὅπλων ἀπό κοινούς κακοποιούς τελικά ρίχνει καί τήν ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Γϊναμε Κολομβία καί δέν τό ξέρουμε;
  3. 10 τουλάχιστον χρόνια πρίν οἱ δημοσκοπήσεις ἔδειχναν ὅτι τό νῦν κυβερνόν κόμμα κρινόταν καταλληλότερο, μεταξύ ἄλλων, γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς ἐγκληματικότητας, χωρίς ὅμως νά δίνεται καμμιά ἐξήγηση γιά τό εὕρημα αὐτό, καθώς καί γιά τά ἄλλα ( τό τότε κυβερνόν κόμμα καταλληλότερο γιά τά ἐξωτερικά καί τήν οἰκονομία κ.ἄ. ). Ἡ μαζική ἐξαπάτηση διά τῶν δημοσκοπήσεων δέν εἶναι κάτι τό ἀφηρημένο ...
Συμπέρασμα: ὅσο ἔμεῖς οἱ πολίτες δέν ἀπαιτοῦμε ἀπό τήν πολιτική ἐξουσία νά καταβάλει τό ὑψηλό πολιτικό κόστος τῆς ἐγκληματικότητας, π.χ. καταψηφίζοντας τούς ἀνάξιους πολιτικούς πού κατά καιρούς πέρασαν ἀπό τό Ὑπ. Δ. Τάξεως, τόσο ἡ τελευταία θά ἀπεργάζεται τά ἀπάνθρωπα σχέδιά της ἔχοντας τόν ὑπόκοσμο ὡς πολύτιμο συνεργάτη της. Ἡ ἑλληνική μας γλῶσσα δίνει ἕνα στοιχεῖο: οἱ λέξεις ἐξουσία καί ληστής ἔχουν τόν ἴδιο λεξάριθμο ( 746 ).
Οἱ κάθε εἴδους "τρομοκράτες", ψευδοεπαναστάτες, δῆθεν ἀντιεξουσιαστές δέν πρέπει νά πετύχουν τούς στόχους τους, δηλ. τήν ἐνίσχυση τῆς καταστολῆς καί τῆς ἀνελευθερίας. Τό κράτος ὑποστηρίζει αὐτά τά ἀποβράσματα καί ὄχι ἐμᾶς τούς πολίτες. Ὅσο ταχύτερα τό ἀντιληφθοῦμε, τόσο τό καλύτερο γιά ἐμᾶς.

Ἀεί ἐπίκαιρο

Φωτιά καί τσεκούρι στούς προσκυνημένους!
καπετάν Θοδωράκης Κολοκοτρώνης