Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Μικρός Ήρως - το τέλος της ιστορίας στο χαρτί

Μέ ἀφορμή τή χιουμοριστική βιντεοσειρά στό youtube πού ξεκίνησα μέ τίτλο "Ἠχόρραμα τῆς Κατοχῆς" πρίν λίγες μέρες, γραμμένο πάνω στόν καμβά τοῦ "Μικροῦ Ἥρωος", τοῦ ὁποίου ἀναγνώστης εἶμαι καί ἐγώ, παραθέτω τήν ὑπόθεση τῶν συμπληρωματικῶν τευχῶν 799 και 800.
Ἡ δικτατορία ἔκλεισε τόν "Μικρό Ἥρωα", τό τελευταῖο τεῦχος τοῦ ὁποίου, μέ ἀριθμό 798, κυκλοφόρησε στίς 18.6.1968, σημαδιακή ἐπέτειο, τοῦ Βατερλώ. Ὅμως, μόνο γιά τούς φίλους τοῦ Γιώργου Θαλάσση καί τῆς παρέας του δέν ἦταν Βατερλώ. Μετά τή δικτατορία, τό περιοδικό "Ἀντί" ἐξέδωσε 2 ἀκόμη τεύχη, πού ἀριθμήθηκαν 799 καί 800 στόν τόμο 101, ὥστε νά κλείσει "ὁμαλά" ἡ γραπτή ἱστορία τοῦ Μ.Η. Καί λέω γραπτή, γιατί ἡ ἄγραφή του, στίς καρδιές μας, δέν τελειώνει ποτέ. Οὔτε ὅταν πέθανε ὁ Θάνος Ἀστρίτης ἤ Στέλιος Ἀνεμοδουρᾶς τόν Μάιο τοῦ 2000 τέλειωσε, ψέμματα;

Τεύχος 799, "Θανάσιμη Υποψία" ( γραμμένο από πολυσυγγραφική ομάδα ):

Πρωτοφανής σιγή ασυρμάτου από το αρχηγείο της Μέσης Ανατολής για 10 μέρες αναγκάζει τον Γιώργο Θαλάσση να καλέσει τα στελέχη των εγχώριων αντιστασιακών οργανώσεων για να αναλάβουν δράση μόνοι τους. Η ορισμένη συνάντηση αρχίζει αναπάντεχα, με μια απειλή όπλου για τον Γιώργο, που πηγαίνει μόνος να συναντήσει τους άλλους αντιστασιακούς. Εξουδετερώνει τον ένοπλο και αφού τον ξεγελά τάχα ξεφεύγοντας, τον παρακολουθεί, αλλά το έργο του διακόπτει μια γερμανική περίπολος.
Επιστρέφοντας στο σπίτι διηγείται στους συντρόφους του τι συνέβη και αποφασίζει να σταλεί ένα μήνυμα στο στρατηγείο Μέσης Ανατολής με υπογραφή της Κατερίνας αυτή τη φορά. Ο Χ-1 απαντά ξερά και τυπικά ορίζοντας συνάντηση με έναν πράκτορά τους σε λίγες μέρες.
Στο ραντεβού με τον πράκτορα πηγαίνει ο Σπίθας, τον οποίο παρακολουθεί ο Λίλιπουτ. Ενώ ο Σπίθας μουρμουρίζει το σύνθημα για να μην το ξεχάσει, δέχεται μια ροπαλιά στο κεφάλι και απάγεται. Ο άγνωστος απαγωγέας φωνάζει στα σκοτεινά προς τον έντρομο Λίλιπουτ ότι το Παιδί - Φάντασμα πρέπει να κάνει ό,τι του πει, αν θέλει να ξαναδεί τον Σπίθα ζωντανό.
Επιστρέφοντας ο Λίλιπουτ είπε στον Γιώργο και την Κατερίνα τι είχε συμβεί. Ο Γιώργος, πιστεύοντας ότι ο ένοπλος που του επιτέθηκε και ο απαγωγέας του Σπίθα είναι ίσως το ίδιο πρόσωπο, βγαίνει το επόμενο βράδυ μόνος μήπως και τον συναντήσει. Ξεφεύγει τελευταία στιγμή τη σύλληψή του από γερμανική περίπολο σε ένα αδιέξοδο ( σ.σ.: ας θυμηθούμε και το 1ο τεύχος! ), αλλά κάνοντας να φύγει, αντικρύζει έναν μαυροφορεμένο μασκοφόρο που του δίνει τις οδηγίες σε ένα χαρτί, επιβεβαιώνοντάς του ότι κρατά αιχμάλωτο τον Σπίθα.
Οι εντολές του απαγωγέα είναι να διαβιβάσει ο Γιώργος στον Χ-1 ότι συνάντησε τον πράκτορά τους και να τους πει και κάποια συνθηματικά που θα το επιβεβαιώνουν, τηλεφωνώντας του έπειτα να του πει τι έγινε. Μην ξέροντας πώς μπορεί να εμπλέκεται το μήνυμα του αρχηγείου με την περίεργη αυτή υπόθεση, στέλνουν το μήνυμα που ζήτησε ο απαγωγέας του Σπίθα, παραλλάζοντας ελαφρά τα συνοδευτικά συνθηματικά του Γιώργου. Αποκρυπτογραφώντας την απάντηση του στρατηγείου ξεκινούν σε λίγες ώρες να εντοπίσουν μιαν αγγλίδα πράκτορα στο ξενοδοχείο Μ. Βρεττανία στο Σύνταγμα, με τη βοήθεια ενός σερβιτόρου αντιστασιακού. Εν τω μεταξύ ο Λίλιπουτ μαθαίνει ότι ο τηλεφωνικός αριθμός των απαγωγέων του Σπίθα ανήκει σε έναν δικηγόρο, άσχετο με την όλη υπόθεση!
Την ίδια στιγμή, ο Σπίθας σε ένα σπίτι στο Χαλάνδρι υποβάλλεται σε βασανιστήριο. Ενώ είναι δεμένος, ο απαγωγέας του, τρώει μπροστά του ψητό γουρουνόπουλο! Το βασανιστήριο και η αυξανόμενη λιγούρα του Σπίθα είναι αρκετά για να σπάσει τα δεσμά του και να επιτεθεί στον βασανιστή του. Την ίδια στιγμή όμως επεμβαίνουν ο μασκοφόρος απαγωγέας του και μια συνεργάτις του. Είναι λοιπόν τρεις. Ο μασκοφόρος παριστάνει τον "καλό ασφαλίτη" για να του πει ο Σπίθας λεπτομέρειες που θα τον βοηθήσουν να πιάσει το Παιδί - Φάντασμα, με αντάλλαγμα όσα ψητά γουρουνόπουλα θελήσει. Ο Σπίθας αρνείται να καταδώσει και τη σκυτάλη παίρνει η τρίτη της παρέας, Σινιόρα Μόρτε, που τον αρχίζει στις βουρδουλιές.
Όμως, με υπεράνθρωπη προσπάθεια ελευθερώνεται από τα δεσμά του και εξουδετερώνει και τη Σινιόρα Μόρτε και τον πρώτο βασανιστή του, τον Μικρό Πάολο. Έπειτα, πάει στην κουζίνα, καταβροχθίζει ό,τι φαγώσιμο βρίσκει και ξεφεύγει.
Την ίδια ώρα, η Κατερίνα μπαίνει στο ξενοδοχείο της Μ. Βρεττανίας, μα πριν προλάβει να πει ή να κάνει οτιδήποτε, ένα πιστόλι την απειλεί λέγοντάς της ότι εδώ ο κύκλος έκλεισε.

Τεύχος 800 "Ένα φάντασμα από το παρελθόν" ( γραμμένο από τον Στέλιο Ανεμοδουρά )

Ενώ ο Γιώργος ανησυχεί για το τι μπορεί να έχει συμβεί στην Κατερίνα, εμφανίζεται ο Σπίθας σε κακό χάλι. Η αφήγησή του παραξενεύει τον Γιώργο, του οποίου τις σκέψεις διακόπτει ένα σφύριγμα του ασυρμάτου στο απόρρητο μήκος κύματος του Χ-1, ο οποίος αυτοπροσώπως του λέει να μην έρθουν σε επαφή με την πράκτορά τους στο ξενοδοχείο Μ. Βρεττανία και να τον ξανακαλέσει σε μισή ώρα στο ίδιο μήκος κύματος.
Εν τω άμα, ο άγνωστος που απειλεί με το όπλο του την Κατερίνα της μιλά σιγά, σα να θέλει να μην αποκαλυφθεί. Την οδηγεί σε έναν διάδρομο και ... την απελευθερώνει, λέγοντάς της ότι ήταν λάθος να αναζητήσει τη Μίς Στόρμ, επειδή είναι πράκτωρ των Γερμανών! Η φωνή του σα να είναι γνωστή στην Κατερίνα, χωρίς να ξέρει από πού ... Όσο να το σκεφτεί, εκείνος εξαφανίζεται.
Η Κατερίνα επιστρέφει στο σπίτι τους και σώζει τη ζωή του Σπίθα από πείνα, επειδή είχε ορκιστεί να μην ξαναφάει τίποτε αν την είχαν πιάσει οι Γερμανοί πριν πάρουν εκδίκηση. Διηγούνται όλοι προς αλλήλους τι είχε συμβεί και ο Γιώργος δεν μπορεί να εξηγήσει τι ρόλο παίζει ο άγνωστος. Τους απομόνωσε μεν από το στρατηγείο, αλλά τους έσωσε κιόλας!
Καθώς όμως έχει έρθει η ώρα να ξαναμιλήσει με τον αρχιστράτηγο της Μέσης Ανατολής, καλεί τον Χ-1 στο απόρρητο μήκος κύματος. Ο στρατηγός τους ζητά συγνώμη για την πολυήμερη ραδιοφωνική απομόνωση, η οποία ήταν αναγκαία για να μην προδωθούν σε έναν άγνωστο παρεμβολέα, του οποίου η ταυτότητα είναι πλέον γνωστή στο αρχηγείο: είναι ο ... Σεϊτάν Αλαμάν, ο οποίος δεν σκοτώθηκε τελικά στην έκρηξη στα υπόγεια του Αγ. Μάρκου στη Βενετία ( βλ. τόμο 5 ).
Όλοι δοκιμάζουν μεγάλη έκπληξη, η οποία μεγεθύνεται όταν ο στρατηγός τους αποκαλύπτει τις εκδηλωμένες προθέσεις του Σεϊτάν Αλαμάν, που έχει μεταστραφεί και θεωρεί τους Ναζί εχθρούς του και ετοιμάζεται να παραδώσει τον Μικρό Πάολο και τη Σινιόρα Μόρτε στους Συμμάχους!
Ο Γιώργος διακόπτει τον Χ-1, αναρωτώμενος μήπως πρόκειται για παγίδα. Ο αρχιστράτηγος συμμερίζεται την ανησυχία του και του αναθέτει να εξακριβώσει τι συμβαίνει στ' αλήθεια.
Έτσι ο Γιώργος καλεί στο γνωστό μήκος κύματος του ασυρμάτου τον Σεϊτάν Αλαμάν να συναντηθούν δια ζώσης και επαναλαμβάνει την κλήση και αυτός και οι σύντροφοί του. Εν τέλει, αυτός απαντά και ο Γιώργος, που έχει στο μεταξύ ειδοποιήσει και άλλες αντιστασιακές οργανώσεις, του βάζει όρους ασφαλείας για τη συνάντησή τους ( θα τον περιμένει ο Λίλιπουτ, ο οποίος θα παρακολουθείται από ενόπλους δικούς τους, θα του δέσει και τα μάτια κλπ ). Ο Σεϊτάν δέχεται και πράγματι οδηγείται στο σπίτι των παιδιών χωρίς τίποτε κακό να συμβεί.
Η συνάντηση με την ομάδα του Παιδιού - Φάντασμα είναι μια αποκάλυψη. Ο Σεϊτάν Αλαμάν τους διηγείται πώς σώθηκε τότε στη Βενετία, χάρη σε έναν γεροντάκο που τον περιμάζεψε αναίσθητο, αλλά όχι νεκρό από την έκρηξη. Ο γεροντάκος του είπε ότι ξέρει ποιος είναι και τι έχει κάνει, γιατί μέσα στον πυρετό του από τα τραύματα, ο Σεϊτάν παραμιλούσε. Και δοκίμασε τη μεγαλύτερή του έκπληξη όταν ο γεροντάκος του είπε ότι δεν είναι θαυμαστής ούτε του Μουσολίνι ούτε του Χίτλερ, αλλά Έλληνας, που όμως δεν διαννοείται να βλάψει έναν λαβωμένο και ας είναι εχθρός!
Εκείνο το περιστατικό ανέτρεψε τα πάντα στη ζωή του Σεϊτάν Αλαμάν. Και ενώ ο Γιώργος του ζητά απτές αποδείξεις για όσα λέει και κυρίως για το ότι έχει αλλάξει, ο Σεϊτάν τους απειλεί με όπλο! Και εμφανίζονται και η Σινιόρα Μόρτε και ο Μικρός Πάολο! Υπό την απειλή των όπλων τους, τα Ελληνόπουλα αιχμαλωτίζονται και η Μόρτε καθησυχάζεται, επειδή αμφέβαλε για τον Σεϊτάν και τον παρακολούθησε. Σχεδόν πείστηκε από την ιστορία του και ήταν έτοιμη να τον πυροβολήσει, μα εκείνος πρόλαβε και τράβηξε πιστόλι εναντίον του Γιώργου και των συντρόφων του.
Η Μόρτε ανοίγει το παράθυρο, προκαλώντας τον Γιώργο να ξεφύγει, θυμίζοντάς του ότι είναι 4ο πάτωμα. Όμως την κρίσιμη στιγμή, ο Λίλιπουτ ή παιδί - λάστιχο, κάνει το άλμα και ξεφεύγει να ειδοποιήσει τους πατριώτες! Η Μαριάννα, όπως είναι το όνομα της Μόρτε, σημαδεύει εξ επαφής το Γιώργο, ώστε να προκαλέσει επέμβαση της Κατερίνας και να την πυροβολήσει και αυτήν. Ο Σεϊτάν την διακόπτει όμως γιατί πρέπει να φύγουν από κει με τους αιχμαλώτους τους.
Ναρκώνοντάς τους με αέριο, τους μεταφέρουν στο κρησφύγετό τους όπου τους κρατούν δεμένους, Γιώργο, Σπίθα και Κατερίνα. Ο Σεϊτάν έρχεται κοντά τους, ενώ λείπουν οι άλλοι και κόβει τα δεσμά του Γιώργου. Η ξαφνική εμφάνιση της Μαριάννας και του Μικρού Πάολο καθυστερεί, για λίγο όμως, την απελευθέρωσή τους. Σύντομα στις καρέκλες των βασανιστηρίων αντί για την Κατερίνα βρίσκεται η Μαριάννα, ενώ ο Πάολο το σκάει, μην τολμώντας να αναμετρηθεί.
Ενώ τα Ελληνόπουλα και ο Σεϊτάν μετά από λίγο φεύγουν με την κρατούμενή τους, πέφτουν σε μια περίπολο που φέρνει ο Πάολο, ο οποίος μιλά πάντα με λεπτή κοριτσίστικη φωνή. Αρχίζουν εκατέρωθεν πυροβολισμοί. Λίγο πριν φύγουν, ο Σεϊτάν έχει αποκαλύψει με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι έχει αλλάξει στρατόπεδο, διότι οι Ναζί και οι φασίστες έχουν το άδικο και έχει κρυμμένα στοιχεία που μπορεί να βοηθήσουν τους Συμμάχους να κερδίσουν γρηγορότερα τον πόλεμο. Και ενώ σφυρίζουν οι σφαίρες γύρω τους, λέει στο Γιώργο πού θα βρει τα στοιχεία που έλεγε. Ο ίδιος ο Σεϊτάν έχει πληγωθεί βαριά. Πάνω στην ώρα, φθάνουν και οι ενισχύσεις που φέρνει ο Λίλιπουτ.
Αργότερα, τα Ελληνόπουλα και η αιχμάλωτή τους είναι σε ασφαλές μέρος και ο Γιώργος μιλά με τον Χ-1. Του λέει για τα στοιχεία που βρήκε στην κρυψώνα του Σεϊτάν Αλαμάν και επίσης ότι η Μαριάννα συμφώνησε να τους παράσχει πληροφορίες και σε αντάλλαγμα να σταλεί σε στρατόπεδο των Συμμάχων ως το τέλος του πολέμου. Η νίκη τους στην οδομαχία οφείλεται στους δικούς τους, που ήρθαν την κατάλληλη στιγμή με τον Λίλιπουτ. Όσο για τον Σεϊτάν Αλαμάν, δεν ζει πια. Τα τραύματά του ήταν θανάσιμα. Και ο Γιώργος Θαλάσσης καταλήγει: "'Ισως ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του που πολεμούσε για μια δίκαιη υπόθεση. Αυτό τον εξάγνισε! Το είδα στα μάτια του καθώς πέθαινε. Αύριο, στρατηγέ μου, θα τον θάψουμε, κρυφά από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, με όλες τις τιμές που επιφυλάσσει η οργάνωσή μας στους ήρωες!"

ΤΕΛΟΣ

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Προαστειακός Μεταμόρφωσης, ως εδώ ο εμπαιγμός!

Πρίν λίγες ὧρες ἀπευθύνθηκα στόν Συνήγορο τοῦ Πολίτη γιά τήν ὑπόθεση τοῦ προαστειακοῦ σταθμοῦ Μεταμόρφωσης. Προσβάλλομαι ὡς πολίτης νά βλέπω ἕνα ἔργο ἀποπερατωμένο νά μήν παραδίνεται σέ κοινή λειτουργία καί χρήση. Ὁ Σ.τ.Π. ἔχει ἐπιδείξει οὐσιαστικό ἔργο καί ἀποτελεῖ ἀντίδοτο στήν κρατική φαυλότητα. Ἀκολουθεῖ τό κείμενο τῆς ἀναφορᾶς:

Γέρακας, 10.1.2010

Προς: Συνήγορο του Πολίτη

Θέμα: Προαστειακός σταθμός Μεταμόρφωσης

Επιθυμώ να θέσω υπ’ όψιν σας μια περίπτωση διαρκούς προσβολής για κάθε φορολογούμενο πολίτη. Το ερώτημα «τις πταίει;» του Χαρίλαου Τρικούπη, χάρη στον οποίο η χώρα μας διαθέτει ένα μεταφορικό μέσον αειφόρου ανάπτυξης, τον σιδηρόδρομο, τίθεται για μια απαράδεκτη κατάσταση εις βάρος του σιδηροδρόμου στη σημερινή Ελλάδα του 2010.

Ο σταθμός «Μεταμόρφωση» ευρίσκεται επί της νέας σιδηροδρομικής γραμμής Αεροδρομίου – Κορίνθου – Κιάτου. Το φθινόπωρο του 2008 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του και λίγο καιρό μετά έγινε γνωστό από τα ΜΜΕ ότι δεν μπορούσε άμεσα να ρευματοδοτηθεί, επομένως και να λειτουργήσει με επιβάτες, επειδή υπήρχαν πολεοδομικές παραβάσεις!

Ο όμιλος ΟΣΕ φέρεται να ζήτησε την ρευματοδότηση του σταθμού στηριζόμενος σε διάταξη που το επιτρέπει για σταθμαρχεία συγκοινωνιακών φορέων, σταθμούς διοδίων κλπ, η δε πολεοδομία βορείου τομέα της νομαρχίας Αθηνών, με έδρα τον Περισσό, να απήντησε ότι απαιτείται, αλλά δεν μπορεί να εκδοθεί οικοδομική άδεια επειδή ο σταθμός έχει κτισθεί εκτός οικοδομικού τετραγώνου (στην ειδική λωρίδα του σιδηροδρόμου της «Αττικής Οδού»)! Άραγε, οι σταθμοί διοδίων της «Αττικής Οδού» σε ποιο οικοδομικό τετράγωνο είναι κτισμένοι; Ήτοι, δύο (τουλάχιστον ) μέτρα και σταθμά.

Το γραφειοκρατικό αδιέξοδο δεν επιλύθηκε, παρά τις μέσω ΜΜΕ παρεμβάσεις του δήμου Μεταμόρφωσης και τις τοπικές κινητοποιήσεις την άνοιξη του 2009. Κρίνω σκόπιμο να σας αναφέρω ότι σε σχετική εκπομπή του δημοσιογράφου κ. Πορτοσάλτε στον ρ/σ «Σκάι», ο αρμόδιος αντινομάρχης Αθηνών υπεξέφευγε του ερωτήματος «γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει ο σταθμός», λέγοντας ότι μπορεί να πέσει ένα στέγαστρο του σταθμού ( άλλα αντί άλλων δηλαδή ). Τίποτα δεν έγινε επίσης παρά την γνωμοδότηση του τότε υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ ότι μπορεί και πρέπει να δοθεί βεβαίωση της πολεοδομίας για την ηλεκτροδότηση του σταθμού. Κατά τους τελευταίους 8 μήνες, μόνη εξέλιξη υπήρξε η ερώτηση στη Βουλή του βουλευτή Β΄ Αθηνών κ. Κ. Μητσοτάκη προς το αρμόδιο υπουργείο, τότε Μεταφορών, η δε απάντηση του τότε υφυπουργού Μεταφορών κ. Μιχ. Μπεκίρη ήταν αυτούσια παράθεση εγγράφου της ΕΡΓΟΣΕ, όπου αναφερόταν ότι πρόκειται να ζητηθεί απαλλαγή οικοδομικής αδείας από την αρμόδια υπηρεσία της Πολεοδομίας, ώστε να ηλεκτροδοτηθεί ο σταθμός της Μεταμόρφωσης. Έκτοτε ουδέν.

Μετά τα παραπάνω, ως πολίτης και τακτικός χρήστης αστικών συγκοινωνιών, ζητώ τη βοήθειά σας ώστε να απαντηθούν τα παρακάτω:

  1. Τι διαφορετικό συμβαίνει για τον σταθμό της Μεταμόρφωσης σε σχέση με τους άλλους σταθμούς του Προαστειακού; Οι σταθμοί Άνω Λιοσίων, Ασπροπύργου και Μαγούλας, λ.χ., κατασκευασμένοι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ηλεκτροδοτήθηκαν και λειτούργησαν άμεσα μετά την αποπεράτωσή τους. Άραγε, πόσον καιρό χρειάζεται η έκδοση του απαλλακτικού; ( αν υποτεθεί ότι τα λεχθέντα από την ΕΡΓΟΣΕ αληθεύουν ).
  2. Ευθύνεται σε κάποιο βαθμό και η ΔΕΗ για την καθυστέρηση;
  3. Ο όμιλος ΟΣΕ ευθύνεται για την καθυστέρηση σε κάποιο βαθμό και τι άλλο θα μπορούσε να είχε γίνει, ώστε ο σταθμός να λειτουργήσει; Υπάρχει άραγε παρόμοιο πρόβλημα και με νεώτερους σταθμούς του προαστειακού ( Κάτω Αχαρνές, ΣΚΑ, Λυκότρυπα κλπ) ;
  4. Το αρμόδιο υπουργείο, τότε το ΥΠΕΧΩΔΕ, τώρα το Περιβάλλοντος και το Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, είχαν την δυνατότητα να επιβάλλουν την τήρηση του αυτονόητου στις υπηρεσίες της Πολεοδομίας και δεν το έπραξαν;
  5. Θυμίζω ότι το 2002 ο ΗΣΑΠ κατασκεύασε εντός λίγων ημερών υποσταθμό στα Κ. Πατήσια, τον κάλυψε με παρτέρι γρασιδιού από πάνω και όποιος δεν πέρναγε από εκεί με το τραίνο τις λίγες αυτές μέρες δεν κατάλαβε και δεν καταλαβαίνει τι έχει φτιαχτεί από κάτω. Θυμίζω επίσης ότι το εμπορικό κέντρο The Mall, επί του παραδρόμου της «Αττικής Οδού» στο ύψος της «Νερατζιώτισσας» αποτελεί πολεοδομική αυθαιρεσία και μάλιστα προ έτους υπήρξε δικαστικός καταλογισμός ευθυνών σε πρώην αιρετό δημόσιο λειτουργό για αυτό. Πάλι και εδώ διαφορετικά μέτρα και σταθμά … Ποιο το κοινωνικό όφελος από την διατήρηση εκτός λειτουργίας του σταθμού «Μεταμόρφωση»;

Με την πεποίθηση ότι η συμβολή σας θα είναι καθοριστική και αντικειμενική απευθύνομαι σε εσάς και με λύπη εκφράζω την πίστη ότι ακόμη και αν υπάρχει ( αμφιβάλλω ) επιθυμία των σχετικών υπηρεσιών και οργανισμών, γενικότερα, να λειτουργούν εύρυθμα, αυτό δεν φθάνει.

Μεταξάς Ιωάννης

ΝΕΑ ΓΡΙΠΠΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ

"Ξαφνικά, ένα ηφαίστειο που το θεωρούσαν όλοι ανενεργό εκρήγνυται ...". Όχι, δεν αναφέρεται στη νέα γρίππη. Είναι η αρχή μιας αμυντικής ανάλυσης υπό τύπον πεζογραφήματος με τίτλο "Ο πόλεμος και η σκιά" του Κ. Γρίβα ( εκδόθηκε το 2002 ). Κατά τον συγγραφέα, σημαντικότερο από το όποιο αποτέλεσμα ενός ελληνοτουρκικού πολέμου είναι η ικανότητα διαχείρισής του από τους ιθύνοντες κάθε χώρας. Αντιστοίχως, σημαντικότερη από την όποια μαζική ταυτόχρονη νόσηση είναι η διαχείριση της νέας κατάστασης. Θέτω υπ’ όψιν των αναγνωστών 10 σημεία:

  1. Η νέα γρίππη δεν είναι και τόσο νέα. Ήδη το 1976 ο αμερικανικός στρατός τέθηκε σε συναγερμό για μια επιδημία που ποτέ δεν ήρθε, μιας πάθησης που ονομάστηκε «γρίππη των χοίρων», επειδή τα πρώτα βεβαιωμένα θύματά της ήταν αμερικανοί χοιροτρόφοι, χωρίς να αποδειχθεί μετάδοση από / σε χοίρο σε / από άνθρωπο.
  2. Τα επακόλουθα των γεγονότων του 1976 ήταν 1 νεκρός και κάμποσοι βαρέως ασθενείς, εξ αιτίας των προληπτικών και θεραπευτικών παρεμβάσεων και $100.000 ασκόπως δαπανηθέντα.
  3. Η θνητότητα της νέας γρίππης είναι τουλάχιστον 250 φορές λιγότερη παρά της κοινής εποχικής. Θνητότητα είναι η πιθανότης θανάτου από ορισμένη ασθένεια όταν έχει ήδη επέλθει νόσηση. Αν λοιπόν ορθώς συμβαίνει τόση κινητοποίηση για τη νέα γρίππη, θα πει πως εφησυχάζουμε επικίνδυνα για την κοινή εποχική. Αν πάλι ορθώς αντιμετωπίζουμε την κοινή εποχική, τότε είμαστε υπερβολικοί στην αντιμετώπιση της νέας.
  4. Η μεγαλύτερη μεταδοτικότητα της νέας γρίππης παρά της κοινής είναι στοιχείο που συνηγορεί όχι υπέρ του μαζικού εμβολιασμού, αλλά εναντίον.
  5. Στην Βρεττανία, μια χώρα με μεγάλη κινητικότητα πληθυσμού, τόσο ως παγκόσμιο οικονομικό κέντρο όσο και επειδή η πρωτεύουσά της είναι μια από τις 5 πόλεις της Ε.Ε. με τη μεγαλύτερη ζήτηση μετακινήσεων προς και από, δεν συστήνεται μαζικός εμβολιασμός, προκειμένου οι πολλοί και υγιείς να χρησιμεύσουν ως ανάσχεση στην εξάπλωση του ιού.
  6. Εκ πρώτης όψεως, η στρατηγική του μαζικού εμβολιασμού στέκει. Είναι κάτι ανάλογο με τις αντιπυρικές ζώνες που ακούμε ( και ποτέ δεν βλέπουμε … ) για την αναχαίτιση των πυρκαγιών.
  7. Όσοι νοσούν βαριά ή πεθαίνουν κιόλας από την νέα γρίππη και τις επιπλοκές της, σχεδόν πάντα έχουν κάποια υποκείμενη σοβαρή πάθηση, είναι δηλαδή ασθενείς υψηλού κινδύνου.
  8. Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα φάρμακα και εμβόλια ( που περίσσεψαν από τη γρίππη των πουλερικών πριν μερικά χρόνια ) θα δώσουν μια στάθμη ανοσίας στον πληθυσμό, του οποίου η συλλογική ανοσία δεν είναι και πολύ καλή, αλλιώς ο ιός δεν θα είχε κάνει τόση θραύση;
  9. Οι παραγωγοί εταιρίες των φαρμάκων και εμβολίων της νέας γρίππης κατοχύρωσαν μια γενικού τύπου ευρεσιτεχνία για τα νέα προϊόντα τους, μετά την υπόθεση της γρίππης των πουλερικών, ώστε να αποφύγουν χρονοβόρες διαδικασίες οψέποτε στο μέλλον ανέκυπτε κάποια μαζική νόσηση …
  10. Όπως η αύξηση και όξυνση της εγκληματικότητας δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία περισσότερο καταπιεστικής πολιτικής, το ίδιο και εδώ, δεν μπορούμε να επισείουμε το φόβητρο της επιδημίας για να εμβολιαστεί αναγκαστικά ο πληθυσμός.

Για περισσότερες πληροφορίες, παραπέμπω και στις παρακάτω πρόσφατες περιοδικές εκδόσεις:

· «Ενημέρωση των Γιατρών», περιοδικό του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, τεύχος 210 (το τελευταίο που κυκλοφόρησε στο 2009 ), σελ. 21 – 25, άρθρο των παθολόγων ιατρών κ. Αθανασίου Καραμπέλη και Όλγας Κοσμοπούλου.

· «Ιατρικός Κόσμος», διμηνιαία έκδοση του «Ιατρικού Αθηνών», τεύχος 5 (Σεπτέμβριος – Οκτώβριος ) / 2009

Η έκταση των άρθρων υπερβαίνει τον διαθέσιμο χώρο του παρόντος, ωστόσο η ανάγνωσή τους και των παραπομπών τους επιδοκιμάζει την κριτική μετριοπάθεια στο θέμα. Συνωμοσιολογίες και καταστροφολογίες ασφαλώς δεν αντέχουν σε οποιαδήποτε σοβαρή σκέψη. Όμως ο πανικός είναι κακός σύμβουλος. Καιρός να χρησιμοποιήσουμε στην καθημερινή μας ζωή κοινούς τόπους και λογική, ώστε αντιμετωπίζοντας τον H1N1 το αποτέλεσμα να μην είναι στην καλύτερη περίπτωση μια πύρρειος νίκη, όπως αυτή που περιγράφεται στο βιβλίο που αναφέρουμε στην αρχή.

Ἀεί ἐπίκαιρο

Φωτιά καί τσεκούρι στούς προσκυνημένους!
καπετάν Θοδωράκης Κολοκοτρώνης