Στίς ἀρχές τοῦ 1959 3 εἰδεχθῆ ἐγκλήματα συγκλόνισαν τήν Θεσσαλονίκη. Στό πρῶτο, ἀπό τύχη τά θύματα ἐπιβίωσαν. Ἡ θεωρία τοῦ "δράκου", τοῦ μοναδικού δράστη καί τῶν τριῶν, ἦταν μιά ὑπόθεση ἐργασίας τοῦ τότε ἀστυνομικοῦ διευθυντῆ Θεσσαλονίκης ( καί κουμπάρου τοῦ Βασίλη Τσιτσάνη ), Νίκου Μουσχουντῆ. Δυστυχῶς, ἡ εὐπαθής ἤδη ὑγεία του δέν ἄντεξε τίς νυχτερινές ἔρευνες γιά τόν δράκο στό ὑγρό περιβάλλον τοῦ δάσους τῶν χιλιόδενδρων ( Σεΐχ Σού ) καί πέθανε. ( Στήν κηδεία του ἔκλαιγαν γοερά πολλοί μικροκακοποιοί, πού ὁ Μουσχουντῆς προσπαθοῦσε, ἱδίᾳ φιλοτιμίᾳ, νά ἐπαναφέρει στήν ὁδό τῆς νομιμότητος. Σήμερα τό ὄνομά του φέρει μιά πλατεία κοντά στό διοικητήριο ).
Σχεδόν πέντε χρόνια ἀργότερα συνελήφθη καί καταδικάσθηκε εἴς θάνατον ὁ Ἀριστείδης Παγκρατίδης, κριθείς ἔνοχος καί γιά τά τρία αὐτά ἐγκλήματα. Πολλά καί σαφῶς καλύτερα ἔχουν γραφτεῖ γιά τήν ὑπόθεση. Λέω ἁπλῶς ὅτι κάπου στά 1990 ἔγινε ἀπό ὁμάδα φοιτητῶν καί καθηγητῶν τῆς νομικῆς ἐπανάληψη τῆς δίκης τοῦ Παγκρατίδη καί, μέ βάση τά τότε στοιχεῖα ἐκ τῆς δικογραφίας ὁ ἀτυχής κρίθηκε ἀθῶος! Καί ἦταν ἀτυχής διότι συνελήφθη ὡς εἰσβαλών σέ ἕνα ὀρφανοτροφεῖο "γιά νά πλανέψει μιά κοπέλα" ( ὅπως εἶπε μετά στίς ἀνακρίσεις ), τήν ἑπομένη τῆς προφυλακίσεως μιᾶς σειρᾶς ἀξιωματικῶν τῆς χωροφυλακῆς γιά τήν ὑπόθεση Λαμπράκη ( συνεπῶς ἡ Ἀστυνομία ἤθελε νά ἀποκαταστήσει τό γόητρό της ἐξιχνιάζοντας τήν ὑπόθεση τοῦ "δράκου" ). Ἐκτός ἀπό τό γόητρο ὅμως ὑπῆρχε καί τό ποσό τῶν 100.000 δραχμῶν, σημαντικό τότε, μέ τό ὁποῖο ὁ "δράκος" εἶχε ἐπικηρυχθεῖ. Φαίνεται πώς τό μοιράστηκαν (;) οἱ δύο μοίραρχοι στούς ὁποίους ὁ Παγκρατίδης "ὁμολόγησε". Ἄλλωστε ἡ ἀνακοίνωση τῆς Χωροφυλακῆς ἔλεγε "ἀνακρινόμενος ὁμολόγησε", παραλείποντας νά πεῖ ὅτι κρατήθηκε 9 μέρες στήν Ἀσφάλεια, μέ στέρηση τροφῆς καί νεροῦ, προτοῦ προσαχθεῖ σέ ἀνακριτή καί εἰσαγγελέα. Τά λεφτά ἦταν πολλά ( ἔνα καλό διαμέρισμα στή Θεσσαλονίκη τό 'παιρνες τότε μέ τόσα ... )
Μισό αἰώνα περίπου ἀργότερα ἀπό κεῖνο τό Σάββατο 7.12.1963, συνελήφθη πάλι Σάββατο 14.5.2011 στή Ν. Ὑόρκη ὁ Ντομινίκ Στρώς Κάν, ἐπικεφαλῆς τοῦ Δ.Ν.Τ., κατηγορούμενος ὡς βιαστής ἐναντίον μιᾶς καμαριέρας ξενοδοχείου τῆς πόλης. Λίγες μέρες ἀργότερα, συνελήφθη, μέ τήν ἴδια κατηγορία (τυχαῖο; δέ νομίζω! ) ὁ Μαχμούντ Ἀμπντελσαλάμ Ὅμαρ, Αἰγύπτιος πρώην τραπεζίτης, πάλι στή Ν. Ὑόρκη, πάλι μετά μήνυση καμαριέρας ξενοδοχείου.
Πέρα ἀπό τά ἀνέκδοτα καί τίς συνωμοσιολογίες περί τήν γαλλική πολιτική σκηνή, ἡ σύμπτωση τῶν δύο διευρύνει τίς ὑποψίες, πέρα ἀπό τήν ἀπόπειρα τοῦ Νικολά Σαρκοζύ νά παραμείνει πρόεδρος τῆς Γαλλίας γιά ἄλλα 5 χρόνια ἤ τοῦ Σάυρους Βάνς, νεώτερου, νά παραμείνει γενικός εἰσαγγελέας Ν. Ὑόρκης ( τό ἀξίωμα εἶναι αἱρετό! ). Τό κοινό μέ τήν ὑπόθεση Παγκρατίδη εἶναι καί πάλι ... τά λεφτά.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
