Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Μετενσαρκώσεις

Ὁ νέος πρόεδρος τῶν ΗΠΑ συμβολίζει τίς μεγάλες προσδοκίες ἀνά τόν κόσμο γιά τήν ἀλλαγή ἤθους καί ὕφους τῆς ὑπερδύναμης. Τόν ἔχουν παρομοιάσει μέ δύο διάσημους προκατόχους του, πλήν ὅμως μέ κακό τέλος. Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι δέν θά ἔχει τό τέλος τῶν Λίνκολν καί Κέννεντυ καί θά μακροημερεύσει γιά νά δεῖ νά ἀφήνει τόν κόσμο λίγο καλύτερο ἀπό ὅσο τόν βρῆκε.
Δύσκολα, ὡστόσο, θά παραβλέψουμε ὁμοιότητές του μέ τόν (Ρεπουμπλικανό ) Ἀβραάμ Λίνκολν παρά μέ τόν ( Δημοκρατικό ) Τζών Κέννεντυ:
  • Ὁ Λίνκολν ἐξελέγη μέ μικρή σχετική πλειοψηφία, λόγω πολλῶν ὑποψηφιοτήτων. Ὁ Ὀμπάμα ξεκίνησε μέ μικρές πιθανότητες, ἀλλά ἀποδείχτηκε ὅτι ἡ σταθερότητα ὅσων ἐκφράζει ἦταν τό πλεονέκτημά του.
  • Ἀμφότεροι ἐνσάρκωσαν τόν ἀγώνα γιά ἴσα δικαιώματα, ἀσχέτως φυλῆς ἤ εἰσοδηματικῆς τάξης. Τότε ἦταν οἱ φυλετικές διακρίσεις, τώρα ἡ φτώχεια λόγω τῆς οἰκονομικῆς κρίσης.
  • Στήν ἱστοσελίδα του ὡς γερουσιαστής ὁ Ὀμπάμα εἶχε σέ περίοπτη θέση ρήσεις τοῦ Λίνκολν!
  • Ἀμφότεροι γνώρισαν δύσκολα, γιά διαφορετικούς λόγους, παιδικά χρόνια.
  • Ἡ πρόκληση πού ἀμφότεροι ἀντιμετώπισαν καί ἀντιμετωπίζουν σχετίζεται μέ τήν συνοχή τῆς ἀμερικανικῆς ὁμοσπονδίας, τελικά. Τότε πολιτική, τώρα οἰκονομική.
Πέρα καί πάνω ἀπ' ὅλα, ὅμως, ἄς ἐλπίσουμε ὅτι ἡ ἐφαρμογή τῆς σκέψης τοῦ Ἀριστοτέλη γιά τήν ἐπιλογή τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ ἰσχυρότερου κράτους στόν κόσμο ἀπό τά κέντρα ἀποφάσεων εἶχε καί τό ἀνάλογο ἠθικό βάρος, κάτι πού μόνο ἐκ τῶν ὑστέρων φαίνεται. Γιατί "πᾶσα ἐπιστήμη χωριζομένη ἀρετῆς, πανουργία οὐ σοφία φαίνεται" κατά Πρωταγόρα καί πολιτική δίχως ἀρχές εἶναι ἕνα έκ τῶν ἑπτά ἀντενδεικνυομένων κατά Γκάντι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ἀεί ἐπίκαιρο

Φωτιά καί τσεκούρι στούς προσκυνημένους!
καπετάν Θοδωράκης Κολοκοτρώνης