Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Ἕνα ἐνοχλητικό ἐρώτημα καί μιά ἀνομολόγητη ἀπάντηση

Τά τελευταῖα 5 χρόνια οἱ Ἕλληνες πολίτες ἔχουμε ὑποστεῖ τήν μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή καί ἡ χώρα μας τή μεγαλύτερη μείωση ΑΕΠ σέ περίοδο "εἰρήνης".
Ὅλα ξεκίνησαν ὅταν τό σύνθημα "λεφτά ὑπάρχουν" διαψεύστηκε οἰκτρά ἐπειδή τόν Μάιο τοῦ 2010 ἔληγε μιά μεγάλη σειρά ὁμολόγων, γιά τήν ἐξόφληση τῶν ὁποίων δέν ὑπῆρχαν χρήματα στά δημόσια ταμεῖα. Τό τί ἀκολούθησε ζοῦμε ὅλοι στό πετσί μας τά 5 αὐτά πέτρινα χρόνια, γιά τά ὁποῖα ἡ ἱστορική ἔρευνα καλό εἶναι νά ἔχει ἤδη ξεκινήσει.
Τί προηγήθηκε ὅμως καί φθάσαμε στό σημεῖο αὐτό; Πέραν τῶν ἀφορισμῶν κατά τῶν πολιτικῶν, τῶν συνδικαλιστῶν, τῶν συντεχνιῶν καί ἄλλων ὁμάδων ὀργανωμένων συμφερόντων, ὑπάρχει μιά ἀκόμη, κρίσιμη, παράμετρος, πού ἀγνοεῖται.
Τό 1980, ἐν ὄψει τῆς ἐντάξεως τῆς πατρίδας μας στήν Ε.Ο.Κ., ἔπρεπε νά καταβληθεῖ ἔν εἴδει εἰσιτηρίου, ἐγγραφῆς ἤ ἐντάκτρων, οὔτως εἰπεῖν, ἕνα ἐφ' ἅπαξ ποσόν δυσανάλογο γιά τά μεγέθη καί τίς δυνατότητες τῆς χώρας μας. Ἡ πολιτική ἀντιπαράθεση τῆς ἐποχῆς δέν ἐπέτρεψε τήν κοστολόγηση τῆς ὑπόθεσης ΕΟΚ καί μόνο μιά φράση τοῦ βιβλίου τοῦ δημοσιογράφου Κώστα Παπαϊωάννου, ἐκδότη, τότε, τῆς σατιρικῆς ἐφημερίδας "Τό Ποντίκι", "Ἡ ἱστορία τῆς κυρίας Οὔ" ( πολιτική παρωδία τοῦ "Τρίτου Στεφανιοῦ" τοῦ Κώστα Ταχτσῆ ) ἐπιχειρεῖ νά ἐκτιμήσει τή σχέση κόστους - ὀφέλους ἀπό τήν ἐπιλογή μας αὐτή, ὡς χώρα:
<< ... Ἦταν σά νά σοῦ εἶχαν τάξει προπολεμικά ἕνα τεράστιο ποσόν, ἀλλά ὅταν τελικά ἦρθε ἡ ὥρα νά τό εἰσπράξεις, στό ἔδιναν σέ κατοχικά λεφτά. Ὅμως τέτοιο ἀγύριστο κεφάλι ἦταν ὁ Κώστας ... >> ( ἐννοεῖ τόν Κωνσταντίνο Καραμανλῆ )

Ἀναπόφευκτα ἀναφύεται τό ἐρώτημα "μήπως αὐτά τά λεφτά δέν καταφέραμε νά ἀποσβέσουμε καί ἡ συμμετοχή μας στήν ΕΟΚ, μετέπειτα ΕΕ, ἀποβαίνει τό μεγαλύτερο βαρίδι στό σῶμα τῆς Ἑλλάδος καί στό λαιμό τῶν πολιτῶν της ;;; ".

Ζητεῖται ἀπάντηση πειστική, ἀξιόπιστη καί πλήρης.

Ἡ προέκταση τοῦ ἐρωτήματος, ἀσφαλῶς καί δέν συναντᾶ τήν ὕπουλη ἀπόπειρα συλλογικῆς ἐνοχοποιήσεως τῆς κοινωνίας "μαζί τά φάγαμε".
Συναντᾶ αὐτό πού ἀνεξηγήτως προσπερνᾶται, ὅταν ἀναφερόμαστε στά ἔξωθεν αἴτια τῆς ἀνθρωπιστικῆς κρίσεως πού ἐξαπλώνεται ραγδαῖα στή σύγχρονη Ἑλλάδα. Πέραν καί ἐκτός τῶν ἀπαραγράπτων γερμανικῶν ὀφειλῶν πρός τήν πατρίδα μας, ὑπάρχει καί ἡ διαρκής καί κατ' ἐξακολούθησιν παραβίαση τοῦ κοινοτικοῦ κανόνα ὅτι ἐάν μέ τήν πολιτική τους τά ὄργανα τῆς ΕΕ ζημιώνουν ἕνα κράτος - μέλος, ὀφείλουν νά τό ἀποζημιώσουν. Ὅπερ ἔδει δεῖξαι καί ἀπαιτεῖται ἀρετή καί τόλμη ἀπό τούς αἱρετούς μας ἄρχοντες. Ζητούμενο ἡ Ἐλευθερία!

Ὕστατο, μά ὄχι ἔσχατο: ἡ ἀντιπαράθεση τῶν διαδηλώσεων στό Σύνταγμα ἀναπαριστᾶ αὐτό πού ὁ Διονύσιος Σολωμός περιγράφει στήν 147η στροφή τοῦ "Ὕμνου εἰς τήν Ἐλευθερίαν":
 Μήν εἰποῦν στό στοχασμό τους
Τά ξένα ἔθνη ἀληθινά:
Ἐάν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
Δέν τούς πρέπει ἐλευθεριά.

Οἱ συμπολίτες μας πού διαδηλώνουν λέγοντας νά μείνουμε στήν Εὐρώπη, θά πρέπει νά ζητοῦν καί ἡ Εὐρώπη νά μείνει στήν Ἑλλάδα. Ἡ σχέση μας μέ τήν ΕΕ εἶναι σχέση ἀμοιβαιότητος καί μόνο ὡς τέτοια νοεῖται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ἀεί ἐπίκαιρο

Φωτιά καί τσεκούρι στούς προσκυνημένους!
καπετάν Θοδωράκης Κολοκοτρώνης